رشوه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • مالی که شخص در مقابل عملی می‌گیرد که از وظایف او است، یا برای ابطال حقی یا احقاق حقی آن را می‌گیرد. رشوه از محرمات شرع اسلام است و در نکوهش آن، اثار و اخبار بیش از حد و حصر آمده است. پیامبر (ص) فرموده است: خدا لعنت کند رشوه‌دهنده و رشوه‌گیرنده و واسطه بین این دو را[۱] پیامبر (ص) فرمود: "در آخر الزمان، معامله و دادوستد با رشوه انجام می‌شود و دین را نادیده می‌گیرند و دنیا را ارج می‌نهند"[۲]. و در اخبار آخر الزمان آمده است: در آن زمان ربا شایع می‌شود و کارها با رشوه انجام می‌یابد[۳] و رشوه را به نام هدیه حلال می‌پندارند[۴][۵].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الانوار، ج ۲، ص ۶۲.
  2. بحار الانوار، ج ۶، ص ۳۰۵.
  3. بشارة الاسلام، ص ۲۶.
  4. روزگار رهایی، ج ۲، ص ۷۰۷.
  5. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۳۶۲.