سطیح کاهن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۰۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • کاهن به‌معنای غیب‌گو است و "سطیح کاهن" یکی از مشهورترین غیب‌گویان تاریخ است. وی از مردم یمن بوده و همواره بر زمین افتاده بود و می‌گویند ۱۵۰ سال عمر کرده است[۱].
  • مرحوم علامه مجلسی در کتاب "بحار الانوار" از کتاب "مشارق الانوار" تألیف حافظ‍‌ رجب‌برسی، که از علما و محدثان شیعه است، خبری را درباره ظهور امام زمان (ع) از سطیح کاهن بدین مضمون نقل نموده است: "ذاجدن پادشاه برای استفسار از موضوعی که در آن تردید داشت به دنبال سطیح کاهن فرستاد. چون سطیح آمد خواست او را امتحان کند، لذا یک دینار در کفش خود پنهان کرد و آن‌گاه به وی اجازه داد که داخل شود. چون وارد شد، شاه گفت: ای سطیح! برای تو چه پنهان کرده‌ام‌؟ سطیح گفت:... در کفش خود یک دینار پنهان کرده‌ای! شاه پرسید: این را از کجا دانستی‌؟ سطیح گفت: از یک نفر جن که مانند برادر، همه‌جا با من همراه است. شاه گفت: ای سطیح! از آن‌چه در روزگاران پدید می‌آید مرا مطلع گردان. سطیح گفت: هنگامی که نیکان از میان بروند و اشرار به جاه و مقام برسند، و مقدرات الهی را تکذیب نمایند، و اموال را به سختی حمل کنند... و اختلاف کلمه پدید آید... ستاره دنباله‌داری که عرب را پریشان کند، طلوع نماید. در آن هنگام، باران نبارد و رودها خشک شود و اوضاع روزگار دگرگون گردد... آن‌گاه مردی از اولاد صَخر[۲] خروج می‌کند و پرچم‌های سیاه را به پرچم‌های سرخ تبدیل می‌نماید و محرمات را مباح می‌گرداند... در آن موقع "مهدی" فرزند پیغمبر ظاهر می‌شود و این در وقتی است که مظلومی در مدینه و پسرعموی وی در خانه خدا کشته شود... او حق را به اهل حق برگرداند و میهمانی را در میان مردم افزون گرداند و با عدالت خود، غبار ظلالت را از میان ببرد. پس زمین را پر از عدل و داد کند و عالم را پر از برکت نماید"[۳][۴].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. معارف و معاریف، ج ۶، ص ۲۵۰.
  2. صَخْر: نام ابو سفیان پدر معاویه است و مقصود از او سفیانی مشهور می‌باشد.
  3. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۶۲.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۴۰۳.