شرایط ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'خدامراد]]،فرهنگ‌نامه' به 'خدامراد، [[فرهنگ‌نامه')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
# شرط ظهور بودن ستم فراگیر، قابل تأمل می‌‏نماید و می‌‏توان این پدیده را از نشانه‏‌های ظهور به شمار آورد حتی اگر آن از شرایط ظهور باشد، در شمار شرایط به معنای مصطلح نمی‌‏گنجد؛ زیرا ارتباط آن با ظهور، از نوع ارتباط سبب و مسبب نیست. افزون بر این، حتی اگر ستم فراگیر "شرط اصطلاحی ظهور" به شمار آید؛ در همگونی آن با دیگر شرطها و لزوم تلاش برای تحقق آن تردید وجود دارد؛ زیرا شرط قهری و تکوینی است؛ یعنی، جهان به رغم تلاش مؤمنان دلسوز، به سمت ستم فراگیر پیش می‏‌رود.
# شرط ظهور بودن ستم فراگیر، قابل تأمل می‌‏نماید و می‌‏توان این پدیده را از نشانه‏‌های ظهور به شمار آورد حتی اگر آن از شرایط ظهور باشد، در شمار شرایط به معنای مصطلح نمی‌‏گنجد؛ زیرا ارتباط آن با ظهور، از نوع ارتباط سبب و مسبب نیست. افزون بر این، حتی اگر ستم فراگیر "شرط اصطلاحی ظهور" به شمار آید؛ در همگونی آن با دیگر شرطها و لزوم تلاش برای تحقق آن تردید وجود دارد؛ زیرا شرط قهری و تکوینی است؛ یعنی، جهان به رغم تلاش مؤمنان دلسوز، به سمت ستم فراگیر پیش می‏‌رود.
*مؤمنان باید وظیفه خویش را انجام دهند و تکلیف الهی اهل [[ایمان]] را- بی‌آن‏که در نتیجه بی‌ندیشند- به جای آورند؛ زیرا نتیجه ندادن و توفیق نیافتن سبب سقوط تکلیف نمی‌‏شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۲۶۸ - ۲۷۰.</ref>.
*مؤمنان باید وظیفه خویش را انجام دهند و تکلیف الهی اهل [[ایمان]] را- بی‌آن‏که در نتیجه بی‌ندیشند- به جای آورند؛ زیرا نتیجه ندادن و توفیق نیافتن سبب سقوط تکلیف نمی‌‏شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۲۶۸ - ۲۷۰.</ref>.
 
==پرسش‌های وابسته==
* [[شرایط ظهور به چه معناست؟ (پرسش)]]
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{پرسش‌های وابسته}}

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۸

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • شرایط ظهور، یعنی زمینه‏‌هایی که امکان تحقق ظهور امام عصر(ع) را فراهم می‌‏آورد و آن را امری منطقی و لازم می‏‌نمایاند. شرایط ظهور، با نشانه‌‏های ظهور تفاوت دارد؛ برای مثال وجود شمار کافی از پاکدلان برای آغاز انقلاب جهانی در شمار شرایط ظهور می‌‏گنجد؛ ولی ندای آسمانی و خروج سفیانی، از نشانه‌‏های آن شمرده می‌‏شود. البته هردو باید پیش از ظهور تحقق یابند[۱]؛ زیرا ظهور، پس از آشکار شدن همه شرایط و نشانه‌‏های حتمی آن رخ می‌‏دهد؛ وگرنه به تحقّق مشروط پیش از وجود شرط و نیز دروغ بودن روایات نشانه‏‌های ظهور- که درستی آن‏ها به طور متواتر و قطعی احراز شده است - می‌‏انجامد[۲].
  • شرایط ظهور امام عصر(ع) به طور کامل برای ما روشن نیست؛ اما با به‌ره‏گیری از سخنان معصومان(ع) استفاده می‌‏شود که بخشی از بنیادی‏‌ترین آن‏ها عبارت است از:
  1. وجود برنامه و طرحی متعالی که بتواند با ساختار درست، عدل واقعی را در جهان برپا سازد و سعادت و کمال آدمیان را به ارمغان آورد.
  2. وجود رهبر و هدایت‌گری بزرگ، شایسته و معصوم که از سوی خداوند سبحانه و تعالی منصوب شده است.
  3. وجود گروهی از انسان‏‌های پاکدل و فداکار که در اوج تقوا به سر می‏‌برند و برای دفاع همه ‏جانبه از برنامه امام معصوم(ع) آمادگی دارند.
  • بی‌‏تردید، برای پدید آمدن ظهور، باید این شرایط محقق شود. وحی و روایات متواتر و قطعی بر تحقق یافتن شرطهای اوّل و دوم گواهی می‏‌دهد.
  • شرط نخست با بعثت پیامبر خاتم(ص) محقق شد. شرط دوم نیز با تولد فرزند امام عسکری(ع) در سال ۲۵۵ ق تحقق یافت. آنچه تاکنون به وقوع نپیوسته، شرط سوم است. برای تحقق این شرط باید تلاش کرد و در جهت تربیت نفوس خویش و دیگران کوشید.
  • البته افزون بر شرط‌های یاد شده، احتمال وجود پاره‏ای شرایط دیگر نیز قوی می‌‏نماید. بی‌‏تردید باید همه آن شرایط واقع شود تا زمینه ظهور به طور کامل فراهم آید. برای تسریع در تحقق این شرایط و رخ نمودن روزگار آرمانی ظهور، دعا و تضرّع در درگاه احدیت بسیار سودمند است.
  • معصومان(ع) مؤمنان را به دعا در این‏ باره فرمان داده‏‌اند.
  • ناگفته نماند، گاهی اموری چون وضعیت اسفبار و آکنده از ستم جهان نیز از شرایط ظهور شمرده می‌‏شود.

ممکن است گروهی چنان پندارند که باید در جهت تحقّق این شرط کوشید و به ترویج فساد دست یازید تا پرده‌‏های غیبت سریع‏‌تر کنار رود و ظهور امام عصر(ع) واقع شود. در نادرستی این پندار تردید نیست؛ زیرا:

  1. بسیاری از این پدیده‏‌ها که ممکن است از شرایط تلقی شوند، در شمار نشانه‌‏های ظهور جای دارند و ظهور، بر آن‏ها متوقف نیست.
  2. شرط ظهور بودن ستم فراگیر، قابل تأمل می‌‏نماید و می‌‏توان این پدیده را از نشانه‏‌های ظهور به شمار آورد حتی اگر آن از شرایط ظهور باشد، در شمار شرایط به معنای مصطلح نمی‌‏گنجد؛ زیرا ارتباط آن با ظهور، از نوع ارتباط سبب و مسبب نیست. افزون بر این، حتی اگر ستم فراگیر "شرط اصطلاحی ظهور" به شمار آید؛ در همگونی آن با دیگر شرطها و لزوم تلاش برای تحقق آن تردید وجود دارد؛ زیرا شرط قهری و تکوینی است؛ یعنی، جهان به رغم تلاش مؤمنان دلسوز، به سمت ستم فراگیر پیش می‏‌رود.
  • مؤمنان باید وظیفه خویش را انجام دهند و تکلیف الهی اهل ایمان را- بی‌آن‏که در نتیجه بی‌ندیشند- به جای آورند؛ زیرا نتیجه ندادن و توفیق نیافتن سبب سقوط تکلیف نمی‌‏شود[۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. البته در نشانه‏های ظهور، لازم نیست که تمام نشانه‌‏ها پیش از ظهور باشد؛ بلکه از روایات استفاده می‏شود بیشتر نشانه‏‌ها هم‏زمان و برخی پس از ظهور رخ خواهد داد؛ از این‏ رو نگارنده به جای نشانه‏‌های ظهور، نشانه‌‏های قیام را پیشنهاد می‏‌کند
  2. سیّد محمد صدر، تاریخ الغیبة الکبری، ص ۳۹۵
  3. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۲۶۸ - ۲۷۰.