شهیدان راه ولایت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۱۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل شهیدان راه ولایت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

شهیدان راه ولایت کسانی هستند که در راه دفاع از ولایت امیر المؤمنین(ع) و اثبات حقانیّت آن حضرت، یا به جرم محبت علی(ع) و شیعه بودن، به شهادت رسیده‌اند[۱].

مقدمه

  • نخستین شهیدۀ راه ولایت، حضرت فاطمه زهرا(ع) است که آن همه آسیب جسمی و روحی دید و پس از غصب خلافت و حمله به آن خانۀ مقدّس، باز هم پیوسته از حق علی(ع) دم می‌زد و از غاصبان نکوهش می‌کرد، تا آنکه در حال غضب بر آنان به دیدار خدا شتافت. پس از سلطۀ معاویه و زیاد بن ابیه و حجّاج و. . . بر مقدّرات مسلمین، بسیاری از شیعیان و شیفتگان ولایت علوی به دست حکّام جور دستگیر و شهید شدند. علی(ع) برخی را پیشگویی کرده بود که دستگیر و مجبور خواهند شد که از علی(ع) بیزاری بجویند و آنان جان خود را در این راه خواهند داد. میثم تمّار یک نمونۀ آن بود. در قرن‌های بعد نیز بسیاری از عالمان و محبّان علی(ع) گرفتار ناصبیان و مخالفان شدند و به جرم شیعه بودن، به شهادت رسیدند. مرحوم علاّمه امینی شرح حال برخی از آنان را در کتاب "شهداء الفضیله" آورده است. شیخ آقا بزرگ تهرانی دربارۀ این تألیف و آن شهیدان می‌نویسد: ...یاد پرافتخار مردانی را ثبت کرده که سر برابر ستم فرود نیاوردند و دامن شرف پیراسته نگه داشتند و پلیدی ذلّت بر تن هموار نیافتند و زندگی جاویدان بر دنیای ننگین ترجیح نهادند و شکوه پایدار بر ماندن خوار برگزیدند و کفن شهادت در بر و عروس سعادت به بر درگذشتند.[۲] به یک معنی همۀ کسانی را که در همۀ دوران‌ها و همۀ سرزمین‌ها در راه دین حق و حکومت علوی و به فرمان ولایت مبارزه کرده و جان باخته‌اند، می‌توان شهیدان راه ولایت نامید[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۳۴۸.
  2. شهیدان راه فضیلت (ترجمۀ شهداء الفضیله) ، ص ۱۷
  3. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۳۴۸.