عباس بن هشام ناشری اسدی عراقی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوالفضل عباس بن هشام ناشری اسدی عراقی و یا ابوالفضل عبیس بن هشام ناشری اسدی عراقی از محدثان عرب[۱] و از اصحاب امام رضا(ع) بود، [۲] ولی از امام معصوم روایتی نقل نکرده است.[۳] وی حدیث را از کسانی مانند حسین بن احمد منقری،[۴] خضر بن عبدالملک،[۵] ابراهیم بن مهزم[۶] و صالح بن سعید قمّاط فرا گرفته و روایت کرده است.[۷] نجاشی نوشته است که ناشری از محدثان بزرگوار امامیه، دارای روایات فراوان و فردی موثق بود.[۸] وی شاگردانی را نیز تربیت کرده که بعضی از آنها عبارت‌اند از:محمد بن علی صیرفی[۹] محمد بن حسین و حسن بن علی کوفی.[۱۰] او در نهایت به سال ۲۱۹ یا ۲۲۰ هـ درگذشت [۱۱] و آثاری را از خود برجای گذاشت که از این قرارند: الحج؛ الصلاة؛ جامع الحلال و الحرام؛ الغیبه؛ النوادر؛ المثالب یا خالدات فلان و فلان[۱۲] و الصیام[۱۳].[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی ۲/۱۱۹.
  2. رجال الطوسی ۳۸۴.
  3. رجال الطوسی ۴۸۷.
  4. الکافی ۲/۱۸۵.
  5. الکافی ۴/۸۳.
  6. الکافی ۳/۱۲۱.
  7. تهذیب الاحکام ۶/۳۵.
  8. رجال النجاشی ۲/۱۱۹.
  9. الفهرست (طوسی) ۱۲۱.
  10. رجال الطوسی ۴۸۷.
  11. رجال النجاشی ۲/۱۱۹.
  12. رجال النجاشی ۲/۱۱۹.
  13. الذریعه ۱۵/۱۰۲.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص ۴۲۸.