عزرائیل

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

یکی از فرشتگان بزرگ الهی که مرگ مأموریت او میراندن انسان‌ها و قبض روح است. به او ملک الموت (فرشته مرگ) هم گفته می‌شودقُلْ يَتَوَفَّاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ[۱].

طبق روایات، گاهی او خودش جان‌ها را می‌‌گیرد و گاهی قبض روح توسط فرشته‌های دیگری که دستیار اویند انجام می‌‌پذیرد.

عزرائیل به معنای "نصرت ‌‌خدا" است و یکی از چهار فرشته مقرب است که امور عالم را به اذن خدا تدبیر می‌کنند[۲].

منابع

پانویس

  1. «بگو: آن فرشته مرگ که بر شما گمارده‌اند جان شما را می‌ستاند سپس به سوی پروردگارتان بازگردانده می‌شوید» سوره سجده، آیه ۱۱.
  2. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۱۵۲.