علی بن سوید سائی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از علی سائی)

آشنایی اجمالی

نجاشی لقب علی بن سوید را «سائی» و منسوب به روستای سایه در نزدیکی مدینه دانسته، [۱] اما بعضی محققان معاصر می‌‌گویند که در برخی نسخه‌های خطی قدیمی، نسائی منسوب به نَسا، شهری در ترکمنستان کنونی ضبط شده است.[۲] در منابع حدیثی و رجالی شیعه چند تن با نام علی بن سوید و با القابی چون «سائی»، «تَمّار»، مدینی، شیبانی، حضرمی کوفی و صنعانی و در شمار اصحاب امام صادق، امام کاظم و امام رضا(ع) آمده است.[۳] از قراینی مثل صحابی بودن این سه امام و اشتراک در بعضی راویان برمی‌آید که همه عناوین از آنِ یک یا دو نفر از جمله علی سائی باشد، کما اینکه علی سائی هم از یاران و راویان این سه امام به شمار رفته[۴] و با امام کاظم(ع) سؤال و جواب و مکاتبات متعددی داشته[۵] که نشان از جایگاه او نزد آن حضرت دارد و در زمانی که امام در زندان بوده، در پاسخ علی بن سوید وی را بسیار ستوده و از دوستداران خاص اهل بیت(ع) معرفی نموده است.[۶] شیخ طوسی نیز او را توثیق می‌‌کند.[۷] احمد بن خَلاّل، بندار بن محمد طبری، محمد بن منصور خزاعی، حمزة بن بزیع[۸] و یونس بن عبدالرحمان از شاگردان و راویان سائی‌اند.[۹] علی بن سوید کتابی داشته است که آقابزرگ تهرانی آن را کتاب الحدیث می‌‌نامد[۱۰].[۱۱]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۲، ص۱۱۱.
  2. اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۷، مقدمه.
  3. معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۵۶ و ۶۰.
  4. رجال البرقی، ص۴۸؛ رجال الطوسی، ص۳۸۰ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۸۴.
  5. الکافی، ج۲، ص۶۵، ۳۱۳ و ۴۰۶؛ تفسیر القمی، ج۲، ص۳۷۲؛ تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۷۶؛قرب الاسناد، ص۳۳۳؛ معانی الاخبار، ص۲۴۳.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۴۵۴.
  7. رجال الطوسی، ص۳۸۰.
  8. الکافی، ج۲، ص۶۵، ج۴، ص۱۸ و ج۸، ص۱۲۴.
  9. قرب الاسناد، ص۳۳۳.
  10. الذریعه، ج۶، ص۳۴۹.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۴۰.