مسجد الاقصی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

مسجد الاَقصی در لغت به‌معنای دورترین مسجد و آن، مسجدی است در جنوب شرقی شهر بیت المقدس فلسطین[۱]. علت نام‌گذاری آن به‌مسجد الاقصی، دوری مسافتش تا مکه و مسجدالحرام ـ که در آن زمان محل استقرار پیامبر(ص) و مسلمانان بود ـ عنوان شده است[۲]. این مسجد از مساجد بزرگ و مقدس مسلمانان است که بنابر نقل برخی روایات، محل معراج نبی خاتم(ص) بوده است. این مسجد که نام آن برگرفته از آیه نخست سوره اسراء[۳] است، قریب به یک قرن (۹۱ سال) پس از نزول این آیه، در سال ۶۲۱ میلادی، توسط عبدالملک بن مروان، در گوشه خاوری شهر بیت المقدس ـ که به آن قدس نیز گفته می‌شود ـ رو به قبله ساخته شده است[۴].[۵] این بنای کهن را حضرت داود آغاز و حضرت سلیمان آن را تکمیل کرد و بارها تجدید بنا شده است و نماز خواندن در آن فضیلت بسیار دارد. "قبة الصخره" بنای قدیمی و مقدس این مجموعه است.

این مسجد مقدس، بارها در طول تاریخ، در معرض حوادث تلخ قرار گرفته است. آتش زدنِ مسجد الأقصی به دست یهودیان متعصب یکی از آن‌هاست. امروز این مسجد در اشغالِ رژیم صهیونیستی اسرائیل است و مسلمانان برای آزادی آن، که قبله نخستینِ مسلمانان بوده و دیگر سرزمین‌های فلسطین از دست اشغالگران، جهاد می‌کنند[۶].

منابع

پانویس

  1. حمیدی، تاریخ اورشلیم، ص۱۸۳.
  2. مقریزی، امتاع الاسماع، ج۸، ص۱۹۶.
  3. «سبْحَانَ الَّذِی اَسرَی بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسجِدِ الْحَرَامِ اِلی الْمَسجِدِ الاَقْصا الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنرِیَهُ مِنْ ءَایَتِنَا اِنَّهُ هُوَ السمِیعُ الْبَصِیرُ»
  4. مقدسی، احسن التقاسیم، ص۱۶۸؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۶۹.
  5. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۹۳.
  6. محدثی، جواد، فرهنگ‌نامه دینی، ص۲۱۱.