مفتوحة عنوة

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.

مقدمه

  • "مفتوحة عنوة" زمینی که مسلمانان به زور شمشیر از کفار گرفته و به قلمرو حکومت خویش درآورده باشند، گویند. چنین زمینی ملک امام و متعلق به عموم مسلمین است و در عصر حضور، جز به اذن امام نمی‌توان در آن تصرف کرد. ولی در عصر غیبت، محل خلاف است که آیا مسلمانان، آن را مالک می‌شوند و قابل نقل است، یا به گونه اباحه در آن تصرف می‌کنند و نقل و انتقال، به تبع آثار متصرف خواهد بود[۱][۲].

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۹، ص ۵۲۲.
  2. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۸۴.