چهل‌روزگی امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Saqi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۷ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • حکیمه خاتون می‌گوید: من پس از چهل روز از ولادت حضرت مهدی (ع)، طبق دعوت امام حسن عسکری (ع) به خانه‌اش رفتم، وقتی وارد اتاق حضرت شدم، ناگهان دیدم همان کودک چون آفتاب درخشنده در مقابل پدر راه می‌رود و به اندازه یک فرزند دوساله می‌ماند. از مشاهده این وضع تعجب کردم و از امام پرسیدم: ای سرور من! این کودک به اندازه دو سال رشد کرده است! حضرت تبسّمی کرد و فرمود: فرزندان پیامبران و جانشینان پیامبران که به مقام پیشوایی و امامت برگزیده می‌شوند، رشدشان همانند سایرین نیست، بلکه وقتی یک ماه از عمرشان بگذرد، چنان است که بر دیگران، یک سال گذشته باشد و فرزند ما اهل بیت پیامبر (ص) در شکم مادر سخن می‌گوید، قرآن می‌خواند، پروردگارش را عبادت می‌کند و هنگامی که به دوران شیرخوارگی می‌رسد، فرشتگان در هر بامداد و شامگاه بر او فرود می‌آیند و فرمانش را اطاعت می‌کنند. حکیمه می‌گوید: از آن پس، هر چهل روز یک بار، فرزند ارجمند امام حسن عسکری (ع) را می‌دیدم تا این‌که چند روز قبل از شهادت حضرت، وقتی او را دیدم نشناختم. از امام عسکری (ع) سؤال کردم، فرمود: او پسر نرجس است و من به زودی از دنیا می‌روم؛ تو مطیع او باش..."[۱][۲].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۴.
  2. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۲۶۲.