احمد (امام مهدی)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۱۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

احمد از نام‏های حضرت مهدی(ع)[۱]. این نام، در اصل از آن حضرت پیامبر خاتم(ص) بوده است.

مقدمه

  • در برخی روایات، غیر از نام محمد، نام‏های دیگری نیز برای آن حضرت یاد شده است؛ از جمله می‏‌توان به نام احمد اشاره کرد. شیخ صدوق روایتی از امیر مؤمنان علی(ع) نقل کرده که درباره دو نام آن حضرت چنین فرمود: "مردی از فرزندان من در آخر الزمان خروج می‌‏کند ... برای او دو نام است: نامی پنهان و نامی آشکار. اسمی که پنهان است، "احمد" است و نامی که آشکار است، "محمد"[۲]
  • نیز از پیامبر(ص) نقل شد که فرمود: "همانا با او بین رکن و مقام بیعت می‌‏شود. نام او "احمد" است. افزون بر روایت‌‏های یاد شده می‏‌توان با استفاده از روایاتی که آن حضرت را هم نام پیامبر(ص) دانسته نیز این نام را برای آن حضرت مسلم دانست[۳][۴].

احمد در موعودنامه

  • از اسامی حضرت مهدی (ع) است. شیخ صدوق در "کمال الدین" روایت کرده از امیرالمؤمنین (ع) که فرمود: "بیرون می‌آید مردی از فرزندان من در آخرالزمان... برای او دو اسم است، اسمی مخفی و اسمی ظاهر، اما اسمی که مخفی است، احمد است... ". در "غیبت" شیخ طوسی روایت شده، از حذیفه که گفت: شنیدم رسول خدا (ص) را که ذکر کرد مهدی را، پس فرمود: "بیعت می‌کنند با او میان رکن و مقام. اسم او احمد است و عبد الله و مهدی." در تاریخ "ابن خشاب" و غیره روایت است که آن جناب، صاحب دو اسم است و ظاهرا مراد، دو اسم مبارک رسول خدا (ص) باشد[۵][۶].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۶ -۳۷.
  2. " يَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي فِي آخِرِ الزَّمَان‏ لَهُ اسْمَانِ اسْمٌ يَخْفَى وَ اسْمٌ يَعْلُنُ فَأَمَّا الَّذِي يَخْفَى فَأَحْمَدُ وَ أَمَّا الَّذِي يَعْلُنُ فَمُحَمَّد‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۳، ح ۱۷
  3. " إِنَّهُ يُبَايَعُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ اسْمُهُ أَحْمَدُ وَ عَبْدُ اللَّهِ وَ الْمَهْدِيُّ فَهَذِهِ أَسْمَاؤُهُ ثَلَاثَتُهَا"؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۵۴
  4. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۳۶ -۳۷.
  5. نجم الثاقب، باب دوم
  6. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۳.