ادبیات شیعی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ادبیات شیعی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

ادبیات، به عنوان یک زبان براى انتقال فکر و دفاع از یک حقیقت یا نشر یک باور، در نگاه شیعه از صبغه و ویژگى تعهد و مکتبى بودن برخوردار است و شاعر و ادیب شیعى، آن را به عنوان سلاحى در دفاع از حق یا تبلیغ ایمان یا افشاى ظلم و برانگیختن مظلوم به‌کار مى‌برد. قالب‌هاى مختلفى که ادبیات شیعى دارد، به تناسب زمان و زمینه و موضوع، فرق مى‌کند[۱].

مقدمه

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۷.
  2. دائرة المعارف تشیّع، ج ۲ ص ۳۶
  3. در زمینۀ ادبیات شیعى از جمله ر. ک: ادب الشیعه، عبد الحسیب طه حمیده، الأدب فى ظل التشیّع، عبد اللّه نعمه
  4. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۷.