خضر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۲۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • در قرآن از وی به عنوان همراه حضرت موسی(ع) در آن داستان معروف یاد شده است[۱].
  • از روایات استفاده می‏‌شود علاوه بر آن‏که آن بنده شایسته خداوند، در دوران غیبت حضرت مهدی(ع) مونس تنهایی‌‏های آن امام پنهان خواهد بود[۲] در دوران حکومت آن حضرت نیز دارای نقش مهمی خواهد بود[۳].

خضر در موعودنامه

  • از پیامبران مرسل بود که خداوند او را به قومش مبعوث ساخت، تا آنان را به یکتاپرستی و اقرار به انبیاء و رسل و کتب آسمانی دعوت نماید. معجزه‌اش این بود که هرگاه بر چوبی خشک یا زمین بی‌سبزه‌ای می‌نشست، فوراً چوب، برگ می‌آورد و زمین سرسبز می‌شد و از این جهت وی را "خضر" گویند. نام اصلی‌اش "تالیا بن ملکان بن عابر بن ارفخشد بن سام بن نوح" است.
  • از امام صادق (ع) آورده‌اند که "... اما آن بنده صالح خدا "خضر"، خداوند عمر او را نه به خاطر رسالتش طولانی گردانید و نه به خاطر کتابی که بدو نازل کند و نه به خاطر این‌که به وسیله او و شریعت او، شریعت پیامبران پیش از او را نسخ کند و نه به خاطر امامتی که بندگانش بدو اقتدا نمایند و نه به خاطر طاعتی که خدا بر او واجب ساخته بود، بلکه خدای جهان‌آفرین، بدان دلیل که اراده فرموده بود عمر گرامی قائم (ع) را در دوران غیبت او بسیار طولانی سازد و می‌دانست که بندگانش بر طول عمر او ایراد و اشکال خواهند نمود، به همین جهت عمر این بنده صالح خویش "خضر" را طولانی ساخت که بدان استدلال شود و عمر قائم(ع) بدان تشبیه گردد و بدین‌وسیله اشکال و ایراد دشمنان و بداندیشان باطل گردد"[۴]. بدون تردید او زنده است و هم‌اکنون بیش از شش هزار سال از عمر شریفش می‌گذرد[۵].
  • زندگی حضرت خضر و رفتنش به بحر ظلمات و خوردنش از آب حیات خود داستان مفصّلی است که در کتب تاریخی و حدیثی به تفصیل از آن بحث شده، علاقمندان به کتب مبسوط‍‌ حدیثی مراجعه فرمایند[۶].
  • شرکت حضرت خضر در مراسم عید غدیر در سرزمین غدیر خم و در مراسم سوگواری رسول اکرم (ص) به هنگام رحلت آن حضرت و در سوگ حضرت علی (ع) به هنگام شهادت آن حضرت در کتاب‌های حدیثی مشروحا آمده است.
  • امام رضا (ع) می‌فرماید: حضرت خضر (ع) از آب حیات خورد، او زنده است و تا دمیده شدن صور از دنیا نمی‌رود، او پیش ما می‌آید و بر ما سلام می‌کند، ما صدایش را می‌شنویم و خودش را نمی‌بینیم، او در مراسم حج شرکت می‌کند و همه مناسک را انجام می‌دهد، در روز عرفه در سرزمین عرفات می‌ایستد و برای دعای مؤمنان آمین می‌گوید. خداوند به وسیله او در زمان غیبت، از قائم ما رفع غربت می‌کند و به وسیله او وحشتش را تبدیل به انس می‌کند[۷].
  • از این حدیث استفاده می‌شود که حضرت خضر (ع) جزء سی نفری است که همواره در محضر حضرت بقیة الله (ع) هستند و رتق‌وفتق امور به فرمان آن حضرت در دست آن‌هاست[۸][۹].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر. ک: سوره کهف، آیه:۶۵.
  2. " عَنِ الرِّضَا (ع) قَالَ: إِنَ‏ الْخَضِرَ شَرِبَ‏ مِنْ‏ مَاءِ الْحَيَاةِ فَهُوَ حَيٌ‏ لَا يَمُوتُ‏ حَتَّى يُنْفَخَ فِي الصُّورِ وَ إِنَّهُ لَيَأْتِينَا فَيُسَلِّمُ عَلَيْنَا فَنَسْمَعُ صَوْتَهُ وَ لَا نَرَى شَخْصَهُ وَ إِنَّهُ لَيَحْضُرُ حَيْثُ ذُكِرَ فَمَنْ ذَكَرَهُ مِنْكُمْ فَلْيُسَلِّمْ عَلَيْهِ وَ إِنَّهُ لَيَحْضُرُ الْمَوَاسِمَ فَيَقْضِي جَمِيعَ الْمَنَاسِكِ وَ يَقِفُ بِعَرَفَةَ فَيُؤَمِّنُ عَلَى دُعَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَيُؤْنِسُ اللَّهُ بِهِ وَحْشَةَ قَائِمِنَا فِي غَيْبَتِهِ وَ يَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُ‏ ‏‏‏"، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۹۰، ح ۴
  3. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۲۱۲ - ۲۱۳.
  4. کمال الدین، ج ۳، ص ۳۵۷؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۲۲.
  5. یوم الخلاص، ص ۱۵۷.
  6. بحار الانوار، ج ۱۲، ص ۱۷۲-۲۱۵ و ج ۱۳، ص ۲۷۸-۳۲۲.
  7. کمال الدین، ج ۲، ص ۳۹۰؛ بحار الانوار، ج ۱۳، ص ۲۹۹.
  8. غیبة نعمانی، ص ۹۹؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۸.
  9. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۲۹۹.