رجعت امامان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Admin (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۵۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • رجعت امامان (ع)، در قرآن کریم و روایات و زیارت‌ها آمده است. در قرآن آمده است: إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ...[۱] آن کسی که قرآن را بر تو فرو فرستاد به یقین، تو را به وعده‌گاهت بازمی‌گرداند. امام سجاد (ع) در تأویل این آیه شریفه فرمود: پیامبر شما و امیر مؤمنان و امامان اهل بیت، در عصر ظهور به دنیا باز می‌گردند[۲]. در روایتی امام صادق (ع) می‌فرماید: "نخستین کسی که در جریان رجعت به دنیا باز می‌گردد، امام حسین (ع) است"[۳]. و فرمود: "حسین (ع) به اراده حکیمانه خداوند به دنیا بازمی‌گردد و حضرت مهدی (ع)، انگشتر سلیمان را به همراه زمام امور جامعه به او می‌سپارد، و او کسی است که قائم (ع) را پس از یک زندگی طولانی و شکوهبار که از دنیا می‌رود، غسل می‌دهد و به خاک می‌سپارد"[۴]. نیز در تاویل آیه شریفه قرآن ثُمَّ رَدَدْنَا لَكُمُ الْكَرَّةَ عَلَيْهِمْ[۵] می‌فرماید: "حسین (ع) با حدود هفتاد نفر از یاران خویش به خواست خدا به دنیا باز می‌گردد... در همان حال،حضرت مهدی (ع) نیز در میان یاران امام حسین (ع) و مردم است. آن‌گاه هنگامی که عرفان و ایمان مردم نسبت به رجعت حضرت حسین (ع) استوار گردید، پایان زندگی امام مهدی (ع) فرامی‌رسد. امام حسین (ع) امور مربوط‍‌ به غسل و نماز و به خاک‌سپاری پیکر پاکش را به عهده می‌گیرد، چرا که پیکر مطهر امام معصوم (ع) را تنها همانند او باید غسل و کفن کند و بر پیکر او نماز بگذارد و او را به خاک سپارد[۶]. در زیارت‌نامه‌های رسیده از جانب امامان راستین نیز، مسأله رجعت به‌طور صریح بیان شده است.
  • امام صادق (ع) از رجعت حضرت علی (ع) سخن می‌گوید و توضیح می‌دهد که برای آن حضرت چندین بار رجعت است[۷]. خود حضرت امیر (ع) نیز در ضمن خطبه مفصلی فرمودند: "برای من بازگشت پس از بازگشت و رجعت پس از رجعت است، من صاحب رجعت‌ها هستم، من صاحب صولت‌ها و شوکت‌ها هستم، من صاحب دولت‌ها و قدرت‌ها هستم"[۸]. از نظر روایات، تردیدی نیست که منظور از "دابّة الارض" در آیه ٨٢ سوره نمل، رجعت حضرت علی (ع) می‌باشد. امام باقر (ع) از حضرت علی (ع) نقل می‌کنند که فرمود: "به من شش فضیلت داده شده:
  1. علم منایا و بلایا و وصایا به من داده شده،
  2. سخن فصل (جداکننده حق و باطل) به من عطا شده،
  3. من صاحب رجعت‌ها هستم،
  4. فرمانروایی کل به من داده شده،
  5. من صاحب عصا و میسم هستم،
  6. من دابّة الارض هستم که با مردم سخن خواهم گفت[۹][۱۰].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سوره قصص، ۸۵.
  2. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۲؛ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۳۹.
  3. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۶۳.
  4. همان، ص ۱۰۳.
  5. سوره اسراء، ۶.
  6. کافی، ج ۸، ص ۲۰۶؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۶؛ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۰۶.
  7. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷۵.
  8. همان، ص ۴۶؛ تفسیر صافی، ج ۱، ص ۳۲۶؛ تفسیر برهان، ج ۳، ص ۱۴۹.
  9. تفسیر برهان، ج ۳، ص ۲۰۹؛ نور الثقلین، ج ۴، ص ۹۷؛ تفسیر صافی، ج ۴، ص ۷۵.
  10. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۳۵۰.