طی الارض

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۳ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • در روایات فراوانی درباره به حضرت مهدی(ع)‏، از چگونگی طی مسافت آن حضرت و یارانش به عنوان طی الارض تعبیر شده است. چگونگی طی الارض، برای ما به روشنی معلوم‏ نیست؛ ولی می‏‌توان آن را یک جابه‌‏جایی بسیار سریع برای انسان دانست[۱].
  • امام رضا(ع) در روایتی پس از معرفی حضرت مهدی(ع)‏ می‏‌فرماید: "او، کسی است که زمین برای او در نور دیده می‌‏شود".
  • امام صادق(ع) نیز درباره طی الارض یاران حضرت مهدی(ع) فرمود: "پس، از گوشه و کنار زمین به سوی او جمع می‌‏شوند و زمین برای آن‏ها به هم پیچیده می‌‏شود، تا این‏که با او بیعت می‏‌کند"[۲][۳].

طی الارض در موعودنامه

  • پیمودن مسافت طولانی در مدت بسیار کوتاه را گویند، و این یکی از معجزات و کرامات حضرت است. امام رضا (ع) می‌فرماید: "هنگامی که حضرت مهدی (ع) ظهور می‌کند، زمین از نور خداوند روشن می‌شود و زمین زیر پای مهدی به سرعت حرکت می‌کند"[۴]. درباره شیوه آگاهی یاران و سپاهیان حضرت از قیام و گرد هم آمدن آنان در مکه، روایات به شیوه‌های گوناگونی اشاره دارد. بعضی شب در بستر خود به خواب رفته‌اند و صبحگاهان خود را در محضر امام می‌بینند و برخی با طی‌ الارض به حضرت می‌پیوندند و گروهی پس از آگاهی از قیام، به وسیله ابرها نزد حضرت می‌آیند[۵].
  • امام باقر (ع) می‌فرماید: "شیعیان و یاران مهدی (ع) از سراسر زمین به سوی او حرکت می‌کنند؛ زمین زیر پای‌شان جمع می‌شود و با طی‌ الارض به امام (ع) می‌رسند و با او بیعت می‌کنند"[۶].
  • رسول خدا (ص) فرمود: "پس از شما اقوامی خواهند آمد که زمین زیر پای‌شان پیموده می‌شود و درهای جهان به روی‌شان بازمی‌گردد... زمین در کم‌تر از یک چشم به هم زدن پیموده می‌گردد؛ به‌گونه‌ای که اگر کسی از آنان بخواهد شرق تا غرب زمین را در ساعتی بپیماید، این کار را انجام می‌دهد."[۷][۸].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. " هُوَ الَّذِي‏ تُطْوَى‏ لَهُ‏ الْأَرْض‏‏‏‏‏"، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۷۱، ح ۵
  2. " فَيَصِيرُ إِلَيْهِ‏ شِيعَتُهُ‏ مِنْ‏ أَطْرَافِ‏ الْأَرْضِ‏ تُطْوَى‏ لَهُمُ‏ الْأَرْضُ‏ حَتَّى‏ يُبَايِعُوه‏‏‏‏‏‏"، فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص ۲۶۳
  3. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۲۹۶ - ۲۹۷.
  4. کمال الدین، ص ۳۷۲؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۴؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۵۷.
  5. کمال الدین، ج ۲، ص ۶۷۲؛ غیبة نعمانی، ص ۳۱۵؛ بحار الانوار، ج ۲، ص ۳۶۸.
  6. روضة الواعظین، ج ۲، ص ۲۶۳؛ عقد الدرر، ص ۶۵ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی (ع)، نجم الدین طبسی، ص ۱۱۰.)
  7. فردوس الاخبار، ج ۲، ص ۴۴۹؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۵۱.
  8. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۷۴.