قرآن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۰۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل قرآن (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • لفظ و معنای قرآن، نازل‌ شده از سوی خداوند و دربردارنده معارف عمیق است.
  • اما تورات و انجیل موجود، چیزی جز شرح‌ حال حضرت موسی(ع) و حضرت عیسی(ع) نیست که تناقضات بسیاری در آنها به چشم می‌خورد؛ قرآن برخلاف معجزات انبیا دیگر، معجزه‌ای است در دسترس همگان که هرگز ملحدان نمی‌توانند وجود قرآن و اعجاز بودن آن را نفی و انکار کنند. قرآن حجتی دائمی بر الهی بودن خود و حقانیت پیامبر اسلام است[۱].
  • قرآن کریم این معجزه جاویدان در طول ۲۳ سال بر پیامبر اسلام نازل گردید و تا ابد، مخالفان را به معارضه می‌طلبد، آیا شرایط لازم برای معجزه در قرآن کریم وجود دارد؟
  • خارق‌العاده بودن قرآن را در بحث وجوه اعجاز ثابت خواهیم کرد.
  • ادعای پیامبری که از مسلمات تاریخ است.
  • تحدی که در آیات متعددی مخالفان را به معارضه طلبیده.
  • ناتوانی مخالفان از معارضه که هنوز تحدی قرآن بی‌پاسخ مانده است.
  • مطابقت با مدعا و قصد که موضوع این شرط درباره قرآن منتفی است[۲].

نزول قرآن

  • قرآن کریم کلام خداوند است که در طول بیست و سه سال بر حضرت محمد(ص) نازل شده است. در قرآن بارها آمده است که قرآن از جانب خدا نازل شده است. استفاده از تعبیرهايی چون "نزول"، "تنزیل" و "انزال" برای قرآن شاید به سبب تأکید بر وحیانی بودن این کتاب است تا کسی نپندارد که قرآن کلام بشر و ساخته ذهن و زبان شخص پیامبر(ص) است[۳].

اعجاز قرآن

زبان قرآن

تحدی قرآن

مصونیت قرآن از تحریف

تحریف ناپذیری در قرآن

قرآن در موعودنامه

  • به فرموده حضرت علی (ع)، امام زمان (ع) رأی‌ها را به قرآن بازمی‌گرداند، پس از آن‌که قرآن را به رأی‌های خود بازگردانده باشند[۴]. این کلام حضرت، روشن می‌کند که اندیشه دینی پیش از ظهور، گاهی براساس هوس‌ها و منافع شخصی شکل می‌گیرد و عالمان دنیامدار، اصول و فروع دینی و آیات وحی را به دلخواه تفسیر و تأویل می‌کنند، چنان‌که احادیث دیگری نیز، به این تصریح دارد. حضرت امیر (ع) می‌فرماید: "مهدی (ع)، کتاب و سنت مرده را زنده می‌کند"[۵].
  • در عصر حکومت حضرت، آموزش قرآن و مفاهیم دینی به‌طور چشمگیری گسترش می‌یابد و مردم به عبادت و دین روی می‌آورند[۶]. امیر مؤمنان علی (ع) می‌فرماید: "گویا شیعیانم را می‌بینم که در مسجد کوفه گرد آمده‌اند و با برپایی چادرهایی، مردم را به همان ترتیبی که قرآن فرود آمده بود، آموزش می‌دهند"[۷]. امام صادق (ع) می‌فرماید: "گویا می‌بینم که شیعیان علی (ع) قرآن‌ها را در دست دارند و مردم را آموزش می‌دهند"[۸] و امام باقر (ع) می‌فرماید: "در روزگار حضرت مهدی (ع)، به اندازه‌ای به شما حکمت و فهم داده خواهد شد که یک زن در خانه‌اش، برطبق قرآن و سنت پیامبر (ص) قضاوت می‌کند"[۹][۱۰].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک.خسروپناه، عبدالحسین، کلام نوین اسلامی، ج۲، ص:۱۸۴.
  2. ر.ک.سعیدی مهر، محمد، آموزش کلام اسلامی، ج۲، ص۸۹.
  3. شاکر، محمد کاظم، آشنایی با علوم قرآنی، ص: ۷۵
  4. نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸.
  5. نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸.
  6. عقد الدرر، ص ۱۵۹.
  7. غیبة نعمانی، ص ۳۱۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۴.
  8. غیبة نعمانی، ص ۳۱۸.
  9. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۲.
  10. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۵۵۶.