بحث:عمرو بن قرظه انصاری

مقدمه

عمرو بن قرظه انصاری از شهدای کربلاست. پدر او (قرظه) از اصحاب علی(ع) و از خزرجیانی بود که به کوفه آمد و آنجا ماندگار شد و در رکاب علی(ع) با دشمنانش جنگید. عمرو، از کوفه آمد و در کربلا، روز ششم محرّم به سید الشهدا(ع) پیوست. امام در گفتگوهایش با عمر سعد، او را برای مکالمه می‌فرستاد و او جواب می‌آورد، تا آنکه شمر از کوفه آمد و این مذاکره قطع شد.

روز عاشورا جلوی امام حسین(ع) ایستاده بود و تیر‌های دشمن را با سینه و پیشانی خود به جان می‌خرید و اینگونه از جان امام محافظت می‌کرد. زخم‌های زیادی بر پیکرش نشست. به امام خطاب کرد که: ای پسر پیامبر!آیا وفا کردم؟ حضرت فرمود: آری! تو پیش از من به بهشت می‌روی. از من به پیامبر سلام برسان و بگو که من در پی تو می‌آیم و.... افتاد و شهید شد.

نامش در زیارت ناحیه آمده است. برخی هم شهادتش را در عرصۀ میدان و پس از رجز و رزم گفته‌اند. رجز او چنین بود: "قَدْ عَلِمَتْ كَتِيبَةُ الْأَنْصَارِأَنِّي سَأَحْمِي حَوْزَةَ الذِّمَارِ ضَرْبَ غُلاَمٍ غَيْرِ نَكْسٍ شَارِيدُونَ حُسَيْنٍ مُهْجَتِي وَ دَارِي".