بحرین

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

«بحرین» سرزمینی بود وسیع، از بصره تا عمان كه از سوی شمال به بصره و از سمت غرب به یمامه و از طرف جنوب به ربع الخالی و عمان محدود می‌شده و راه‌های كاروانی صعب العبوری آن را با یثرب و حجاز و یمن و عمان مرتبط می‌كرده است. در وجه تسمیه این سرزمین به «بحران» و بحرین اقوال مختلفی بیان شده است. این منطقه در اواخر دولت عثمانی، «الاحساء» نام گرفت و نام بحرین به جزیره‌ای بزرگ به رو به روی ساحل شرقی آن منتقل شد. این جزیره که در گذشته آن را «أُوال» می‌نامیدند، امروز امارت بحرین را تشکیل می‌‌دهد. پادشاهی عربستان این منطقه (بحرین سابق) را «المنطقه الشرقیه» نامید و شهر دمام را مرکز آن قرار داد.

مقدمه

«بحرین»[۱] که از صدر اسلام به بعد، در مدارک و مراجع مختلف، از آن نام برده شده، سرزمینی بود وسیع، از بصره تا عمان[۲] که از سوی شمال به بصره و از سمت مغرب به یمامه و از طرف جنوب به ربع الخالی و عمان محدود می‌شده و راه‌های کاروانی صعب العبوری آن را با یثرب و حجاز و یمن و عمان مرتبط می‌کرده است[۳]. برخی این منطقه را در شمار «اقلیم ثانی» ذکرش کردند و بعضی دیگر از «اقلیم ثالثش» خوانده[۴] هَجَر[۵] را از آبادی‌های آن برشمردند[۶].

در بیان وجه تسمیه این سرزمین به «بحران» و بحرین اقوال مختلفی بیان شده است. برخی علت این نامگذاری را به وقوع این ناحیه در میانه دو رود محلم و عین الجریب در شمال و جنوب بحرین مربوط دانسته‌اند که امروز از وجود آنها در نقشه اثری باقی نیست و برخی آن را نتیجه وقوع بحرین در میان دریا و برخی تالاب‌های داخلی شمرده‌اند[۷]. این منطقه در اواخر دولت عثمانی، «الاحساء» نام گرفت و نام بحرین به جزیره‌ای بزرگ به رو به روی ساحل شرقی آن منتقل شد. این جزیره که در گذشته آن را «أُوال» می‌نامیدند، امروز امارت بحرین را تشکیل می‌‌دهد. پادشاهی عربستان این منطقه (بحرین سابق) را «المنطقه الشرقیه» نامید و شهر دمام را مرکز آن قرار داد. این اقلیم از اقالیم آباد با شهرها و ساکنین و آب بسیار است و از مهمترین شهرهایش می‌‌توان به هُفُوف، مبرز، قطیف، ظهران (پایتخت منابع نفتی عربستان) خُبَر، دمام، جُبَیل، سَیهات و شهرهای بسیار دیگر اشاره کرد. این منطقه دارای منابع نفتی، بنادر صادراتی، پالایشگاه‌ها و صنعت پر رونق است و از طریق پلی بر روی دریا به کشور بحرین و از طریق راه آهن و جاده آسفالته به ریاض متصل است[۸].

حاکمان بحرین

چندین نفر بر بحرین حکومت کرده‌اند که برخی از آنها عبارت‌اند از:

  1. عمر بن ابی‌سلمه: عمر و برادرش محمد به توصیه مادرشان ام سلمه در زمان خلافت امیرمؤمنان (ع) در زمره اصحاب خاص آن حضرت بودند و در جنگ‌های جمل، صفین و نهروان در رکاب ایشان شرکت کردند و حضرت بعد از جنگ نهروان، وی را مدت کوتاهی به امارت بحرین گماشت[۹].[۱۰]
  2. نعمان بن عجلان زرقی: نعمان بن عجلان از اصحاب پیامبر (ص) و نیز امیر المؤمنین (ع) و کارگزار آن حضرت در بحرین و عمان بوده است[۱۱].[۱۲]

منابع

پانویس

  1. در برخی منابع از این منطقه با نام «بحران» یاد شده است. (بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۲۲۸)
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۳۴۶.
  3. سایت مرکز مطالعات خلیج فارس، مقاله «تاریخچه مجمع الجزائر بحرین».
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۳۴۷. ابن خلدون بخشی از آن را در اقلیم ثانی و بخش دیگر آن را در اقلیم ثالث گفته است. ابن خلدون، تاریخ، ج۴، ص۱۱۹.
  5. امروزه به هَجَر «هُفوف» و گاه «الحساء» گفته می‌‌شود.
  6. برخی نیز بحرین را آبادی هَجَر عنوان کرده‌اند. ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۳۴۷.
  7. سایت مرکز مطالعات خلیج فارس، مقاله «تاریخچه مجمع الجزائر بحرین».
  8. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة، ص۴۰-۴۱.
  9. ر.ک: شرح ابن ابی الحدید، ج. ۱۴، ص۱۷ و ج۱۶، ص۱۷۳؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۶۱.
  10. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۰۶۰-۱۰۶۲.
  11. رجال الطوسی، شیخ طوسی، ص۸۳.
  12. کاظمی، محمد ایوب، مقاله «نعمان بن عجلان»، دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم، ج۷، ص۳۹۶ ـ ۴۰۵.