برهان سیر ملکوتی انسان چگونه نصب الهی امام را ثابت می‌کند؟ (پرسش)
| برهان سیر ملکوتی انسان چگونه نصب الهی امام را ثابت می‌کند؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ امامت |
| مدخل اصلی | نصب الهی امام - برهان سیر ملکوتی انسان |
| تعداد پاسخ | ۱ پاسخ |
برهان سیر ملکوتی انسان چگونه نصب الهی امام را ثابت می‌کند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث امامت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی امامت مراجعه شود.
پاسخ نخست
آقایان محمد تقی فیاض‌بخش و آقای دکتر فرید محسنی در کتاب «ولایت و امامت از منظر عقل و نقل» در این‌باره گفته‌‌اند:
«در فرهنگ قرآن، عالم هستی، بنا بر مراتبی که دارد، به عالم غیب و شهادت تقسیم شده است. عالم غیب، مرتبه‌ای مجرّد از ماده است و در نتیجه، غائب از انظار مادی است. عالم شهادت، نازل‌ترین مرتبه خلقت و مقیّد به ماده و مدّت است و قابل لمس و ادراک با حواس خمسه می‌باشد.
در مباحث عقلی، عالم مجردات نیز به دو مرتبه مجردات محضه و غیر محضه تقسیم می‌شود؛ اولی را عالم عقل و دومی را عالم مثال می‌نامند. به این ترتیب، مراتب عالم در یک تقسیم کلی به عالم مجردات محضه یا عالم روح و یا عقل (بنا بر اختلاف در تعریف) و عالم مثال و عالم ماده تقسیم می‌گردد. اما در فرهنگ قرآن، خداوند عالم ماده را عالم مُلک یا شهادت و عالم غیب - اعم از مثال یا عقل- را عالم ملکوت نامیده است. در این میان، چون مراتب وجودی انسان قابلیت حضور در همه عوالم را دارد، او را کَون جامع نامیده‌اند. به این ترتیب، همه انسان‌ها، بنابر طبیعت حیوانی خود، در عالم مُلک متولد می‌شوند و رشد می‌کنند؛ ولی به لحاظ مقام انسانی که حائز آن هستند، باید مراحل کمال خود را به سوی درجات عالی‌تر، که در قلمرو عوالم ملکوت قرار دارد، بپیمایند.
از آنجا که طیّ طریق در عالم ملکوت، حرکت در مراتب عالم غیب است، بدون استمداد از پروردگار، نمی‌توان به سوی آن ره سپرد. در نتیجه، انسان‌ها بدون هدایت و استمداد از تعالیم انبیاء و اوصیای آنان (ع) نمی‌توانند از کمالات آن بهره‌مند شوند»[۱]
منبع‌شناسی جامع امامت
پانویس
- ↑ فیاض‌بخش، محمد تقی و محسنی، فرید، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۲ ص ۲۳۱.