جمادی

مقدمه

ماه جمادی الاولی پنجمین و ماه جمادی الثانی ششمین ماه از ماه‌های سال قمری است. در آخرین سال دوران غیبت از ماه جمادی حوادث عجیب و غریبی در دنیا اتفاق خواهد افتاد. امیرالمؤمنین (ع) فرمود: حادثه بسیار عجیبی در بین ماه جمادی و رجب اتفاق خواهد افتاد، گروهی از مردگان زنده می‌‌شوند و بر سر دشمنان خدا می‌‌کوبند. گویا می‌‌بینم که آن مردگان زنده شد و شمشیر از نیام کشیده و روی شانه می‌‌گذارند و کافران و کسانی که در برتری اهل بیت (ع) را قبول ندارند می‌‌کشند^[۱].^[۲]

امام صادق (ع) فرمود: زمانی که حضرت قائم (ع) قیام کند چهل روز باران می‌‌بارد، از ماه جمادی الثانی تا روز دهم از ماه رجب، بارانی بی‌نظیر که تاکنون کسی ندیده است. خداوند به سبب آن باران بدن‌های مؤمنین را در قبرهایشان می‌‌رویاند و دوباره آنها را زنده می‌‌نماید... . در حدیث دیگری فرمود: در سالی که حضرت قیام می‌‌کند، بیست و چهار باران خواهد بارید که یکی در ماه جمادی الثانی است^[۳]. در ماه رجب سه گروه به فرماندهی سفیانی، خراسانی و یمانی قیام خواهند نمود. یکی از شرق خاورمیانه و یکی از غرب و دیگری از جنوب. در این ماه‌ها این منطقه که مرکز ممالک اسلامی در آن قرار دارد شاهد فتنه‌ها و آشوب‌ها و جنگ‌های فراوانی خواهد شد. بنابراین دستور داده‌اند که از دو ماه قبل با دیدن آغاز فتنه‌ها، خود را برای حوادث عجیب و غریب بعدی آماده کنیم. در روزهای ماه جمادی تا رجب مردم شاهد صیحه و ندایی از آسمان خواهند بود و صورتی را در میان قرص خورشید در آسمان خواهند دید^[۴].

پرسش مستقیم

آیا حوادث پس از ظهور در ماه جمادی اتفاق می‌افتد؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

↑ بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۸۱: «يَا عَجَباً كُلَّ الْعَجَبِ بَيْنَ جُمَادَى وَ رَجَبٍ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ شُرْطَةِ الْخَمِيسِ مَا هَذَا الْعَجَبُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ وَ مَا لِيَ لَا أَعْجَبُ وَ سَبَقَ الْقَضَاءُ فِيكُمْ وَ مَا تَفْقَهُونَ الْحَدِيثَ إِلَّا صَوْتَاتٍ بَيْنَهُنَّ مَوْتَاتٌ حَصْدُ نَبَاتٍ وَ نَشْرُ أَمْوَاتٍ وَا عَجَبَا كُلَّ الْعَجَبِ بَيْنَ جُمَادَى وَ رَجَبٍ قَالَ أَيْضاً رَجُلٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ مَا هَذَا الْعَجَبُ الَّذِي لَا تَزَالُ تَعْجَبُ مِنْهُ قَالَ ثَكِلَتِ الْآخَرَ أُمُّهُ وَ أَيُّ عَجَبٍ يَكُونُ أَعْجَبَ مِنْهُ أَمْوَاتٌ يَضْرِبُونَ هَامَ‏ الْأَحْيَاءِ قَالَ أَنَّى يَكُونُ ذَلِكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ وَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ كَأَنِّي أَنْظُرُ قَدْ تَخَلَّلُوا سِكَكَ الْكُوفَةِ وَ قَدْ شَهَرُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى مَنَاكِبِهِمْ يَضْرِبُونَ كُلَّ عَدُوٍّ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ»
↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۴۲.
↑ ارشاد مفید: ص ۳۶۳.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۰۵؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۵۰.

[1] بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۸۱: «يَا عَجَباً كُلَّ الْعَجَبِ بَيْنَ جُمَادَى وَ رَجَبٍ فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ شُرْطَةِ الْخَمِيسِ مَا هَذَا الْعَجَبُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ وَ مَا لِيَ لَا أَعْجَبُ وَ سَبَقَ الْقَضَاءُ فِيكُمْ وَ مَا تَفْقَهُونَ الْحَدِيثَ إِلَّا صَوْتَاتٍ بَيْنَهُنَّ مَوْتَاتٌ حَصْدُ نَبَاتٍ وَ نَشْرُ أَمْوَاتٍ وَا عَجَبَا كُلَّ الْعَجَبِ بَيْنَ جُمَادَى وَ رَجَبٍ قَالَ أَيْضاً رَجُلٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ مَا هَذَا الْعَجَبُ الَّذِي لَا تَزَالُ تَعْجَبُ مِنْهُ قَالَ ثَكِلَتِ الْآخَرَ أُمُّهُ وَ أَيُّ عَجَبٍ يَكُونُ أَعْجَبَ مِنْهُ أَمْوَاتٌ يَضْرِبُونَ هَامَ‏ الْأَحْيَاءِ قَالَ أَنَّى يَكُونُ ذَلِكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ وَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ كَأَنِّي أَنْظُرُ قَدْ تَخَلَّلُوا سِكَكَ الْكُوفَةِ وَ قَدْ شَهَرُوا سُيُوفَهُمْ عَلَى مَنَاكِبِهِمْ يَضْرِبُونَ كُلَّ عَدُوٍّ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ»

[2] سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۴۴۲.

[3] ارشاد مفید: ص ۳۶۳.

[4] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۰۵؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۵۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]