هفتاد و دو تن

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

معروف است که تعداد یاران و همراهان سیدالشهدا (ع) که روز عاشورا در رکاب آن حضرت شهید شدند، هفتاد و دو تن بود. اما در منابع مختلف، آمار کشته‌شدگان و سر‌های شهدا که بین قبایل مختلف تقسیم و به کوفه حمل شد، بیش از آن را نشان می‌دهد، حتّی تا نود نفر هم یاد شده است. در اسامی آنان نیز اختلاف‌هایی دیده می‌شود. امّا در هر صورت، هفتاد و دو، رمز آن فدائیان راه خدا در رکاب حسین (ع) است و در زبان عارفانۀ شاعران، کربلا منای عشق محسوب می‌شود که امام، هفتاد و دو قربانی به پیشگاه خدا هدیه نمود و خود، قربانی عظیم آن قربانگاه بلا و ابتلا بود. در تاریخ انقلاب اسلامی نیز، تعداد شهدای دفتر حزب جمهوری اسلامی که در هفتم تیر سال ۱۳۶۰ ش. در کربلای ”سرچشمه” با انفجار بمب توسّط منافقین به شهادت رسیدند، هفتاد و دو تن بود و سیدالشهدای آن گروه، شهید مظلوم آیت الله بهشتی بود[۱].

منابع

پانویس