وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری
رتبه علمیعلمی-پژوهشی
زبانفارسی
نویسندهیدالله حاجی‌زاده
موضوعظهور
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه مشرق موعود
وابسته بهمؤسسه آینده روشن
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرزمستان ۱۳۹۷
شماره۴۸
شماره صفحاتاز صفحه ۲۵۷ تا ۲۷۹ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری عنوان مقاله‌ای است به زبان فارسی که به بررسی عصر ظهور می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۳ صفحه‌ای به قلم یدالله حاجی‌زاده نگاشته شده و در فصلنامه مشرق موعود (شماره ۴۸، زمستان ۱۳۹۷) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

نویسنده در مقاله خود می‌نویسد: «فراگیرشدن ظلم و فساد درآستانه ظهور حضرت حجت امری است که در روایات گوناگون به عنوان یکی از علائم ظهوربه آن ان شده است. از طرفی در آموزه‌های دینی به کسی اجازه بی‌عدالتی فساد و به تعبیری اباحی‌گری داده نشده است. سؤالی که همواره ذهن برخی ۷ به خود مشغول کرده و پژوهش حاضر تلاشی است درجهت پاسخ‌گویی به آن این است که با توجه به رواج ظلم و فساد درآستانه ظهورء چگونه می‌شود هم به دستورات دینی پای بند بود و هم جزء منتظران ظهور بود؟ توجه به آیات قرآن و واکاوی منابع حدیثی و تحلیل محتوایی آنها و توجه به دیدگاه‌های اندیشمندان نشان می‌دهدء در آموزه‌های دینی به هیچ‌کس اجازه ظلمء بی‌عدالتی، فساد و اباحی‌گری و یا به تعبیری بی‌توجهی به دستورات دینی در هیچ زمانی داده نشده است. ضمن اینکه فراگیرشدن ظلم و ستم هم نمی‌تواند به این معنا باشد که دین‌داران به منظور سرعت بخشی به امر ظهورء مجازند در گسترش ظلم و فساد نقش داشته باشند چرا که فراگیری ظلم و بی‌عدالتی ازعلائم و نشانه‌های ظهور (نه شرایط) است و این فراگیری لزوما به معنی عدم وجود انسان‌های صالح (هر چند انداک) نیست.».

فهرست مقاله

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دربارهٔ پدیدآورنده

یدالله حاجی‌زاده
حجت الاسلام و المسلمین دکتر یدالله حاجی‌زاده (متولد ۱۳۵۴، کوهبنان کرمان)، در کنار دروس متداول حوزوی تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع دکتری مدرسی معارف اسلامی گرایش تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه باقرالعلوم (ع) به اتمام رساند. همکاری با مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگی حوزه و کارشناسی گروه تاریخ بخش پژوهشی دانشگاه معارف ازجمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «سیره نظامی امیرالمؤمنین»، «اخلاق نظامی در مکتب علوی و اندیشه ماکیاولی»، «ابوذر غفاری»، «اعلام برائت»، «اوضاع ایران»، «بعثت»، «سفیر پیامبر به حبشه»، «سد ابواب»، «طلقاء»، «سفیر پیامبر به بحرین و عمان»، «سفیر پیامبر به مصر»، «اصحاب صفه»، «عاملان صدقات پیامبر»، «طلیحه بن خویلد»، «وفود»، «مسیلمه کذاب»، «سفیر پیامبر به روم»، «مؤلفه القلوب»، «سفیر پیامبر به ایران»، «سفیر پیامبر اکرم به یمامه»، «غزوه ذات العشیره»، «کاتبان وحی»، غزوه حمراء الاسد، «ابومعبد خزاعی»، «سفیر پیامبر اکرم نزد حاکم غسانی»، «منبر و محراب»، «حسان بن ثابت»، «اوضاع امپراتوری روم»، «کتاب‌شناسی پیامبر اکرم»، «اسود عنسی»، «ریشه‌ها و علل پیدایش غلو در عصر ائمه» و «وجه جمع فراگیر شدن ظلم و فساد در آستانه ظهور حضرت حجت با عدم جواز اباحی‌گری» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس

دریافت متن مقاله