وجوب رسیدن جامعه به کمال

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

وجوب رسیدن جامعه به کمال یکی از ادله عقلی بر ضرورت وجود امام

  1. انسان موجودی است که استعداد کمال دارد و ذاتاً طالب کمال است. کمال را به هرگونه و با هر مقیاسی که تعریف کنیم جای شک و تردید نیست که انسان‌ها طالب آنند و جامعه بشر استعداد دست‌یابی به آن - هرچند درجاتی از آن - را داراست.
  2. طلب کمال نه تنها به طور غریزی در انسان‌ها وجود دارد، بلکه به حکم عقل واجب و لازم است. کسی که بتواند به کمالی دست یابد و برای دست‌یابی به آن تلاش نکند در نظر عقل عملی مذموم و محکوم است.
  3. دست‌یابی جامعه بشر به کمال، بدون وجود حکومتی که جامعه را برای دست‌یابی به کمال یاری و راهنمایی کند ممکن نیست. توضیح اینکه: هرچند بشر به طور غریزی کمال طلب است؛ لکن به کمال مطلوب، خود به خود دست نخواهد یافت، بلکه دست‌یابی وی به کمال شرایطی دارد که مهم‌ترین آنها سه چیز است:
    1. وجود راهنمایی که راه کمال را به انسان بنمایاند؛
    2. وجود مربی و دستگیرنده‌ای که انسان را در مسیر کمال، راه بَرد؛
    3. وجود اراده و عزم بر دست‌یابی به کمال.

جستارهای وابسته

منبع‌شناسی جامع امامت

پانویس

منبع