حضرت خدیجه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خدیجه با طرح این سؤال به آنان فهماند که برای محمد همسنگی یافت نمی‌شود؛ اما نتوانست زنگار [[جهل]] دل‌هایشان را [[پاک]] کند و در رفتارشان دگرگونی آشکاری پدید آورد<ref>[[حیدر مظفری ورسی|مظفری ورسی، حیدر]]، [[مادران چهارده معصوم (کتاب)|مادران چهارده معصوم]] ص ۵۲.</ref>.

[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: خدیجه بعد از [[ازدواج با پیامبر]] تنها و مطرود [[جامعه]] بود. [[فاطمه]]{{س}} در شکم خدیجه، مونس و هم‌صحبت مادرش بود. با او سخن می‌گفت و او را به [[بردباری]] [[دعوت]] می‌کرد. خدیجه این موضوع را از [[پیامبر]] پنهان می‌داشت، تا این که روزی [[رسول خدا]]{{صل}} سرزده وارد خانه شد و [[سخن گفتن]] خدیجه با فاطمه‌{{س}} را شنید و از او پرسید: با چه کسی سخن می‌گفتی؟ خدیجه عرض کرد: این [[کودک]] که در شکم من است، هم‌صحبت و مونس تنهایی‌ام است. پیامبر فرمود: خدیجه! اکنون [[جبرئیل]] به من خبر داد که این کودک، دختر است. اصل و نسب [[مبارک]] و [[پاکیزه]] من از اوست. [[خدای متعال]] [[نسل]] مرا از او قرار داده است. بعد از من، نسل او، [[ائمه طاهرین]] و خلفای روی [[زمین]] خواهند بود<ref>امالی صدوق، ص۵۹۳؛ العدد القویة، ص۲۲۲.</ref>.