پیشینه ارتباط اهل بیت با شیعیان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

شیوه دیگر ایجاد ارتباط [[شیعیان]] [[ایران]] با [[ائمه اطهار]]{{عم}} نمایندگانی بودند که از طرف شیعیان به [[دیدار]] [[ائمه]]{{عم}} می‌رفتند و با ایشان تماس مستقیم برقرار می‌ساختند<ref>جعفر بن شریف جرجانی می‌گوید: من در سالی به حج رفتم تا با امام حسن عسکری{{ع}} ملاقات کنم از آنجا به سامرا نزد آن حضرت رفتم تا اموالی را که دوستانم به من داده بودند، به امام تحویل دهم. پیش از آنکه از امام بپرسم، آن حضرت فرمود: آن اموال را به مبارک، خدمتکارم بسپار. (علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة، ج۲، ص۴۲۷).</ref>؛ بنابراین [[کشور ایران]] که اصیل‌ترین شیعیان را در خود جای داده بود، از [[زمان]] [[امام صادق]]{{ع}} به بعد همواره با ائمه اطهار{{عم}} در ارتباط بوده و ایشان نیز [[عنایت]] ویژه‌ای به شیعیان و [[محبان]] [[اهل‌بیت]]{{عم}} داشتند و به روش‌های مختلف آنان را مورد [[لطف]] و [[مرحمت]] خویش قرار می‌دادند. وجود چنین [[پیوند عاطفی]] عمیق میان شیعیان ایران و [[خاندان]] اهل‌بیت{{عم}}، سبب احیای [[تشیع]] در عرصه [[فرهنگی]] و [[اجتماعی]] ایران و مانع از هضم شدن ایشان در جامعه‌ای با [[اکثریت]] [[اهل تسنن]] در آن زمان می‌شده است<ref>[[محمد ملک‌زاده|ملک‌زاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور]]، ص ۱۳۸.</ref>

== منابع ==