مقام صراط الهی: تفاوت میان نسخه‌ها
←واژه شناسی لغوی
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
*از ویژگی‌های [[امامان معصوم]]{{عم}} در [[زیارت جامعه کبیره]] آن است که این انوار تابناک، صراط الهی‌اند<ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص:۱۰۷.</ref>. | *از ویژگی‌های [[امامان معصوم]]{{عم}} در [[زیارت جامعه کبیره]] آن است که این انوار تابناک، صراط الهی‌اند<ref>[[در آستان امامان معصوم ج۲ (کتاب)|در آستان امامان معصوم]]؛ ج۲، ص:۱۰۷.</ref>. | ||
== واژه شناسی لغوی== | ==واژه شناسی لغوی== | ||
*صراط در لغت به معنای راه راست و اصل آن سراط از مصدر "سرط" و "استراط" است، به معنای ابتلاع و بلعیدن. از این رو، "سراط" به معنی راه گفته شده است؛ راهیکه رهرو خود را فرومی‌بلعد، به گونه‌ای که رجوع از آن امکان‌پذیر نیست. و چون "صاد: با "طا" قریب المخرج است، لذا قلب سین به صاد بر اثر تناسب آن با "طا" است. | |||
* "مستقیم" اسم فاعل استقامت از ثلاثی مجرد "قام" به معنای راست و درست و پایداری می‌باشد. راغب گوید: استفامت طریق، آن است که راست و بر خط مستوی باشد و طریق حق را به آن تشبیه کرده‌اند<ref>مفردات فی غریب القرآن ۴۰۷.</ref> | |||
*صراط در لغت به معنای راه راست و اصل آن سراط از مصدر "سرط" و "استراط" است، به معنای ابتلاع و بلعیدن. از این رو، "سراط" به معنی راه گفته شده است؛ راهیکه رهرو خود را فرومی‌بلعد، به گونه‌ای که رجوع از آن امکان‌پذیر نیست. و چون "صاد: با "طا" قریب المخرج است، لذا قلب سین به صاد بر اثر تناسب آن با "طا" است. | *صراط در لغت به معنای راه راست و اصل آن سراط از مصدر "سرط" و "استراط" است، به معنای ابتلاع و بلعیدن. از این رو، "سراط" به معنی راه گفته شده است؛ راهیکه رهرو خود را فرومی‌بلعد، به گونه‌ای که رجوع از آن امکان‌پذیر نیست. و چون "صاد: با "طا" قریب المخرج است، لذا قلب سین به صاد بر اثر تناسب آن با "طا" است. | ||
* "مستقیم" اسم فاعل استقامت از ثلاثی مجرد "قام" به معنای راست و درست و پایداری می‌باشد. راغب گوید: استفامت طریق، آن است که راست و بر خط مستوی باشد و طریق حق را به آن تشبیه کرده‌اند<ref>مفردات فی غریب القرآن ۴۰۷.</ref> | * "مستقیم" اسم فاعل استقامت از ثلاثی مجرد "قام" به معنای راست و درست و پایداری می‌باشد. راغب گوید: استفامت طریق، آن است که راست و بر خط مستوی باشد و طریق حق را به آن تشبیه کرده‌اند<ref>مفردات فی غریب القرآن ۴۰۷.</ref> | ||