جدید: تفاوت میان نسخه‌ها

* [[آخرالزمان]] اوج فعالیت [[شیطان]] و [[طاغوت]] برای نابودی و دگرگونی [[دین حق]] است. در زمان [[غیبت امام عصر]]{{ع}} [[دین اسلام]] گرفتار بسیاری [[فتنه‌ها]] شده است. [[عالمان]] مغرض و [[جاهلان]]، خواسته یا ناخواسته دچار اشتباهاتی در [[تفسیر]] و توجیه [[دین]] شده‌اند و به مرور این کج‌فهمی‌ها و عنادها، [[بدعت‌ها]] و تغییراتی را [[اسلام]] [[راستین]] ایجاد کرده است. گروهی [[دین]] را براساس [[هوای نفس]] خود [[باور]] دارند و با [[اندیشه]] کوتاه خود مفاهیم بالای [[دینی]] را [[تأویل]] و [[تفسیر]] می‌کنند و کسانی هم چون میدان را خالی دیدند با ادعاهای دروغین جای مردان [[حق]] را می‌گیرند و [[دینی]] جدید می‌بافند. اینها [[دلایل]] مختلفی برای تغییر چهره [[حقیقی]] [[دین]] در [[دوران غیبت]] است.  

* [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در خطبه‌ای به بیان [[اوضاع آخرالزمان]] می‌پردازد و می‌فرمایند که چگونه [[احکام اسلام]] پشت سر نهاده می‌شود و دقیقاً عکس آنها را به کار می‌بندند و در پایان می‌فرماید: [[اسلام]] را چون پوستینی وارونه بر تن می‌کنند!<ref>نهج البلاغه: خطبه ۱۰۸.</ref>[[امام باقر]]{{ع}} فرمود: وقتی [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید، به روش [[رسول خدا]]{{صل}} [[رفتار]] می‌نماید، [[آگاه]] باشید که او آثار [[محمد]]{{صل}} را [[تفسیر]] و بیان خواهد نمود<ref>بحارالانوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷ و غیبت نعمانی: ص ۱۶۴.</ref>.با توجه به این [[روایات]] می‌توان این گونه برداشت کرد: [[دین جدید]] و [[کتاب جدید]] که در [[روایات]] آمده است، حکایت از آمدن شریعتی نو نمی‌کند بلکه به احیای دوباره [[احکام]] اشاره دارد؛ احکامی که به علت‌های مختلف به [[فراموشی]] سپرده شده‌اند و یا دگرگون شده و به گونه‌ای مغایر با [[حقیقت]] آن [[اعمال]] می‌شود. از این روست که وقتی [[حضرت مهدی]]{{ع}} دست به یک [[اصلاح]] اساسی در [[اسلام]] می‌زند و اجرای صددرصدی [[اسلام ناب]] را اعلام می‌کند، از سوی [[مردم]] مورد [[اعتراض]] قرار می‌گیرد، زیرا [[مردم]] به طوری با این [[بدعت‌ها]] و [[اسلامی]] دگرگون شده خو گرفته‌اند که وقتی [[حضرت]] از [[اسلام]] [[راستین]] سخن می‌گوید، می‌پندارند که [[دینی]] جدید است.  

* [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: به [[خدا]] [[سوگند]]! می‌بینم روزی را که [[حضرت حجت]]{{ع}} در بین [[رکن و مقام]] است و از [[مردم]] بر کتابی نو [[بیعت]] می‌گیرد<ref>غیبت نعمانی: ص ۲۶۳.</ref>.  

* [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: همانا زمانی که [[حضرت]] [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[قیام]] فرماید [[مردم]] را به امر جدیدی [[دعوت]] می‌کند، آن‌گونه که [[رسول خدا]]{{صل}} [[مردم]] را به سوی امری نو [[دعوت]] نمود<ref>غیبت نعمانی: ص ۳۲۱ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۶.</ref>.[[رسول خدا]]{{صل}} [[مردم]] [[جاهلیت]] را از بت‌پرستی به [[خداپرستی]] [[دعوت]] نمود و سنت‌ها و عادات نادرست آنان را [[باطل]] نمود؛ [[حضرت مهدی]]{{ع}} نیز زمانی که [[ظهور]] فرماید، [[مردم]] را از [[پرستش]] [[هواهای نفسانی]] و [[پیروی]] [[بدعت‌ها]] و متابعت [[شیطان]] باز خواهد داشت و رفتارهای نادرستی که در [[دنیا]] رواج یافته از بین خواهد برد.  

* [[امام صادق]]{{ع}} در [[حدیثی]] فرمود: روزی که [[قائم آل محمد]]{{صل}} [[ظهور]] کند هر آن‌چه [[قبل از ظهور]] از [[بدعت‌ها]] پدید آمده است خراب می‌کند و [[مردم]] را دوباره از نو به [[اسلام]] [[دعوت]] می‌کند... <ref>وافی: ج ۲، ص ۱۱۳ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۶۷ و غیبت نعمانی: ص ۲۳۲.</ref>.در برخی [[روایات]] از روش [[قضاوت]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[پس از ظهور]] یاد شده است. [[امام زمان]]{{ع}} در آن دوران به گونه‌ای جدید [[حکم]] صادر خواهد نمود، یعنی از مدعیان [[شاهد]] طلب نمی‌طلبد بلکه به [[علم الهی]] خود اتکا کرده و [[حکم]] را صادر می‌نماید، که در بعضی [[روایات]] به «[[حکم]] [[داوود]]» از آن یاد شده است<ref>ر.ک: قضاوت.</ref>.  

* [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در خطبه‌ای فرمود: او ([[حضرت مهدی]]{{ع}}) [[هواپرستی]] و [[گمراهی]] را به [[هدایت]] و [[خداپرستی]] تبدیل می‌کند، زمانی که [[هدایت]] و [[خداپرستی]] به [[هواپرستی]] و [[گمراهی]] تبدیل شده است؛ و نظرها (ی شخصی درباره [[دین]] و [[قرآن]]) را به ([[حکم]] [[حقیقی]]) [[قرآن]] مبدل می‌سازد، در زمانی که [[قرآن]] با نظرهای شخصی [[تفسیر]] می‌شود. در جای دیگر همین [[خطبه]] فرمود: [[کتاب آسمانی]] و [[دینی]] که مرده است را زنده خواهد نمود<ref>نهج البلاغه: خطبه ۱۳۸.</ref>.یکی از [[قوانین]] جدیدی که در [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} به [[اجرا]] گذاشته می‌شود، [[حکم]] تقسیم [[ارث]] است. در زمان [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} [[ارث]] افراد به [[برادران]] [[حقیقی]] می‌رسد. یعنی برادرانی که [[ایمان]] و [[اسلام]] پیوند [[برادری]] میان‌شان برقرار کرده است و افراد را با هم [[برادر]] ایمانی نموده است، نه [[برادران]] صلبی و نسبی که تنها پیوند [[برادری]] آنان، [[پدر]] و [[مادر]] مشترک است<ref>ر.ک: ارث.</ref>.

* [[امام باقر]]{{ع}} در [[تأویل]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ}}<ref>«و ما به موسی کتاب دادیم آنگاه در آن اختلاف درافتاد» سوره هود، آیه ۱۱۰.</ref> فرمود: این [[امت]] نیز در کتاب آسمانی‌شان [[اختلاف]] خواهند کرد. زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[ظهور]] نماید کتاب ([[قرآن]]) را (با [[تأویل]] [[حقیقی]] آن) خواهد آورد. [[مردم]] در آن کتاب [[اختلاف]] می‌کنند و بیشتر [[مردم]] آن را قبول نخواهند کرد و [[حضرت قائم]]{{ع}} نیز تمام آنان را خواهد کشت<ref>روضه کافی: ح ۲۸۷.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۱۹۳.</ref>.