رهبانیت: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==فرق [[زهد]] [[اسلامی]] و رهبانیت [[مسیحی]]== | ==فرق [[زهد]] [[اسلامی]] و رهبانیت [[مسیحی]]== | ||
*[[زهد]] [[اسلامی]] و رهبانیت [[مسیحی]]، تفاوتهای بسیاری با هم دارند و شاید بتوان گفت، اصلیترین و مهمترین ویژگی [[زهد]] [[اسلامی]]، [[استوار]] بودن بر [[منطق]] و [[برهان]] روشن است؛ چیزی که رهبانیت [[مسیحی]] از آن بیبهره است و برای آن توجیه [[علمی]] و منطقی ندارد. [[زهد]] [[اسلامی]]، چشمپوشی از مطلق لذایذ مادی نیست؛ بلکه تنها از لذایذ زیانبار چشمپوشیدن است؛ در حالی که رهبانیت [[مسیحی]]، [[انسان]] را به چشمپوشی از مطلق لذایذ مادی [[دعوت]] میکند. [[رسول خدا]]{{صل}} در جدا ساختن [[زهد]] از رهبانیت چنین فرمود: {{متن حدیث| لَيْسَ الزُّهْدُ فِي الدُّنْيَا لُبْسَ الْخَشِنِ وَ أَكْلَ الْجَشِبِ وَ لَكِنَّ الزُّهْدَ فِي الدُّنْيَا قَصْرُ الْأَمَلِ}}<ref>مستدرک الوسائل.، ج ۱۲، ص ۴۴ و ابوالفضل علی بن حسن طبرسی، مشکاة الانوار، ص ۱۱۴.</ref>. احادیثی که در آنها [[مسلمانان]] از رهبانیت [[نهی]] شدهاند، در واقع، برای [[تبیین]] تفاوتهای [[زهد]] [[اسلامی]] با رهبانیت [[مسیحی]] بیان شدهاند<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۳.</ref>. | * [[زهد]] [[اسلامی]] و رهبانیت [[مسیحی]]، تفاوتهای بسیاری با هم دارند و شاید بتوان گفت، اصلیترین و مهمترین ویژگی [[زهد]] [[اسلامی]]، [[استوار]] بودن بر [[منطق]] و [[برهان]] روشن است؛ چیزی که رهبانیت [[مسیحی]] از آن بیبهره است و برای آن توجیه [[علمی]] و منطقی ندارد. [[زهد]] [[اسلامی]]، چشمپوشی از مطلق لذایذ مادی نیست؛ بلکه تنها از لذایذ زیانبار چشمپوشیدن است؛ در حالی که رهبانیت [[مسیحی]]، [[انسان]] را به چشمپوشی از مطلق لذایذ مادی [[دعوت]] میکند. [[رسول خدا]]{{صل}} در جدا ساختن [[زهد]] از رهبانیت چنین فرمود: {{متن حدیث| لَيْسَ الزُّهْدُ فِي الدُّنْيَا لُبْسَ الْخَشِنِ وَ أَكْلَ الْجَشِبِ وَ لَكِنَّ الزُّهْدَ فِي الدُّنْيَا قَصْرُ الْأَمَلِ}}<ref>مستدرک الوسائل.، ج ۱۲، ص ۴۴ و ابوالفضل علی بن حسن طبرسی، مشکاة الانوار، ص ۱۱۴.</ref>. احادیثی که در آنها [[مسلمانان]] از رهبانیت [[نهی]] شدهاند، در واقع، برای [[تبیین]] تفاوتهای [[زهد]] [[اسلامی]] با رهبانیت [[مسیحی]] بیان شدهاند<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۳.</ref>. | ||
==نفی رهبانیت در [[کلام نبوی]]{{صل}}== | ==نفی رهبانیت در [[کلام نبوی]]{{صل}}== | ||
*[[رسول خدا]]{{صل}} [[مسلمانان]] را از رهبانیتی که خلاف خواست [[خدا]] باشد، بر حذر میداشت و آنان را از امور غیر [[اسلامی]] منع میکرد. همچنین [[رسول خدا]]{{صل}} [[مسلمانان]] از پشت پا زدن به [[زندگی مادی]] که به صورت منفی و در شکل انزوای [[اجتماعی]] صورت میگرفت، [[نهی]] و [[مسلمانان]] را [[تشویق]] میفرمود که آن را در شکل مثبت آن یعنی [[جهاد]] در [[راه خدا]]، [[روزه]] و.... جستجو کنند. [[حدیث]] [[عثمان بن مظعون]] و [[سخن پیامبر]]{{صل}} درباره [[فضیلت]] [[نماز جماعت]]، تأییدی بر نفی رهبانیت و انزواست. ایشان در پاسخ به [[عثمان بن مظعون]] - که از ایشان اجازه گوشهگیری و رهبانیت میخواست - فرمود: "رهبانیت [[امت]] من به [[انتظار]] نشستن برای [[نماز]] در مساجد است"<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۴، ص. ۱۹۰؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۴، ص ۱۱۷ و محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۸۰، ص۳۸۱.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۳-۶۵۴.</ref>. | * [[رسول خدا]]{{صل}} [[مسلمانان]] را از رهبانیتی که خلاف خواست [[خدا]] باشد، بر حذر میداشت و آنان را از امور غیر [[اسلامی]] منع میکرد. همچنین [[رسول خدا]]{{صل}} [[مسلمانان]] از پشت پا زدن به [[زندگی مادی]] که به صورت منفی و در شکل انزوای [[اجتماعی]] صورت میگرفت، [[نهی]] و [[مسلمانان]] را [[تشویق]] میفرمود که آن را در شکل مثبت آن یعنی [[جهاد]] در [[راه خدا]]، [[روزه]] و.... جستجو کنند. [[حدیث]] [[عثمان بن مظعون]] و [[سخن پیامبر]]{{صل}} درباره [[فضیلت]] [[نماز جماعت]]، تأییدی بر نفی رهبانیت و انزواست. ایشان در پاسخ به [[عثمان بن مظعون]] - که از ایشان اجازه گوشهگیری و رهبانیت میخواست - فرمود: "رهبانیت [[امت]] من به [[انتظار]] نشستن برای [[نماز]] در مساجد است"<ref>شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۴، ص. ۱۹۰؛ شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۴، ص ۱۱۷ و محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۸۰، ص۳۸۱.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۳-۶۵۴.</ref>. | ||
*[[پیامبر]]{{صل}} همواره [[دین]] [[مقدس]] [[اسلام]] را آیینی آسان، معرفی میکرد و میفرمود : "آسان بگیرید و سخت نگیرید و رام کنید و رم ندهید"<ref>ابن ابی جمهور ، عوالی اللآئی، ج۱، ص۳۸۱.</ref>. آن [[حضرت]] میفرمود: "[[خداوند]] مرا برای رهبانیت نفرستاده است؛ بلکه [[بهترین]] [[دین]] نزد [[خدا]] [[آیین]] [[راستین]] و آسان [[اسلام]] است"<ref>شیخ طوسی، الامالی، ص ۵۲۷ ؛ حسن بن ابی الحسن دیلمی، اعلام الدین، ص۱۹۱؛ ورام بن ابی فراس مجموعه ورام، ج۲، ص۵۴ و المتقی الهندی، کنزالعمال، ج۳، ص۴۷.</ref>. [[خاتم انبیا]]{{صل}} رهبانیت [[امت]] خود را [[جهاد]] در [[راه خدا]] دانسته<ref>شیخ طوسی، الامالی، ص۶۶؛ حسن دیلمی، ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۴۰؛ مجموعه ورام، ج ۲، ص ۶۸؛ ابن حبان، صحیح، ج ۲، ص ۷۹ و الطبرانی، المعجم الکبیر، ج ۲، ص۱۵۷.</ref>، در جای دیگر، رهبانیت [[امت]] خویش را [[هجرت]]، [[جهاد]]، [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] و [[عمره]] معرفی کردهاند <ref>بحارالانوار، ج ۱۴، ص ۲۷۷.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۴.</ref>. | * [[پیامبر]]{{صل}} همواره [[دین]] [[مقدس]] [[اسلام]] را آیینی آسان، معرفی میکرد و میفرمود : "آسان بگیرید و سخت نگیرید و رام کنید و رم ندهید"<ref>ابن ابی جمهور ، عوالی اللآئی، ج۱، ص۳۸۱.</ref>. آن [[حضرت]] میفرمود: "[[خداوند]] مرا برای رهبانیت نفرستاده است؛ بلکه [[بهترین]] [[دین]] نزد [[خدا]] [[آیین]] [[راستین]] و آسان [[اسلام]] است"<ref>شیخ طوسی، الامالی، ص ۵۲۷ ؛ حسن بن ابی الحسن دیلمی، اعلام الدین، ص۱۹۱؛ ورام بن ابی فراس مجموعه ورام، ج۲، ص۵۴ و المتقی الهندی، کنزالعمال، ج۳، ص۴۷.</ref>. [[خاتم انبیا]]{{صل}} رهبانیت [[امت]] خود را [[جهاد]] در [[راه خدا]] دانسته<ref>شیخ طوسی، الامالی، ص۶۶؛ حسن دیلمی، ارشاد القلوب، ج ۱، ص ۱۴۰؛ مجموعه ورام، ج ۲، ص ۶۸؛ ابن حبان، صحیح، ج ۲، ص ۷۹ و الطبرانی، المعجم الکبیر، ج ۲، ص۱۵۷.</ref>، در جای دیگر، رهبانیت [[امت]] خویش را [[هجرت]]، [[جهاد]]، [[نماز]]، [[روزه]]، [[حج]] و [[عمره]] معرفی کردهاند <ref>بحارالانوار، ج ۱۴، ص ۲۷۷.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۴.</ref>. | ||
==نفی رهبانیت در [[سیره پیامبر]]{{صل}}== | ==نفی رهبانیت در [[سیره پیامبر]]{{صل}}== | ||
*[[روایت]] شده است که روزی [[همسر]] [[عثمان بن مظعون]] نزد [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آمد و گفت: "ای [[رسول خدا]]{{صل}}، [[عثمان]] روزها را [[روزه]] میگیرد و شبها را به [[عبادت]] میگذراند".. [[نبی]] [[خدا]]{{صل}} با شنیدن این خبر، خشمناک بیرون رفت تا اینکه به [[عثمان]] رسید و او را مشغول [[نماز خواندن]] یافت. [[عثمان]] با دیدن [[پیامبر]]{{صل}} نمازش را پایان داد. پس [[پیامبر]]{{صل}} به او فرمود: "ای [[عثمان]]! [[خداوند متعال]] مرا به رهبانیت نفرستاده است؛ بلکه با آیینی مستقیم، ساده و آسان گیر فرستاده است. من هم، ، [[نماز]] میخوانم، هم [[روزه]] میگیرم و هم نزد همسرم میروم. پس هر که [[آیین]] مرا [[دوست]] دارد ، از [[سنت]] من [[پیروی]] کند و از [[سنت]] من نزد [[همسران]] رفتن است"<ref>کلینی، الکافی، ج ۵، ص ۴۹۴ و وسائل الشیعة، ج ۲۰، ص ۱۰۷.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۴.</ref>. | * [[روایت]] شده است که روزی [[همسر]] [[عثمان بن مظعون]] نزد [[پیامبر اکرم]]{{صل}} آمد و گفت: "ای [[رسول خدا]]{{صل}}، [[عثمان]] روزها را [[روزه]] میگیرد و شبها را به [[عبادت]] میگذراند".. [[نبی]] [[خدا]]{{صل}} با شنیدن این خبر، خشمناک بیرون رفت تا اینکه به [[عثمان]] رسید و او را مشغول [[نماز خواندن]] یافت. [[عثمان]] با دیدن [[پیامبر]]{{صل}} نمازش را پایان داد. پس [[پیامبر]]{{صل}} به او فرمود: "ای [[عثمان]]! [[خداوند متعال]] مرا به رهبانیت نفرستاده است؛ بلکه با آیینی مستقیم، ساده و آسان گیر فرستاده است. من هم، ، [[نماز]] میخوانم، هم [[روزه]] میگیرم و هم نزد همسرم میروم. پس هر که [[آیین]] مرا [[دوست]] دارد ، از [[سنت]] من [[پیروی]] کند و از [[سنت]] من نزد [[همسران]] رفتن است"<ref>کلینی، الکافی، ج ۵، ص ۴۹۴ و وسائل الشیعة، ج ۲۰، ص ۱۰۷.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۴.</ref>. | ||
*همچنین در روایتی دیگر آمده است که وقتی [[فرزند]] [[عثمان بن مظعون]] از دینا رفت، او بسیار [[غمگین]] شد تا آنجا که خانهاش را [[مسجد]] قرار داد و مشغول [[عبادت]] شد و هر کاری جز [[عبادت]] را ترک گفت. وقتی این خبر به [[رسول اکرم]]{{صل}} رسید، ، او را احضار کرد و فرمود: {{متن حدیث| يَا عُثْمَانُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَكْتُبْ عَلَيْنَا الرَّهْبَانِيَّةَ إِنَّمَا رَهْبَانِيَّةُ أُمَّتِي الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ}}<ref>کنزالعمال، ج ۳، ص ۷۵۸؛ امالی صدوق، ص ۶۶؛ محمد بن حسن فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ج ۲، ص ۴۲۲ و شهید ثانی، مسکن الفؤاد، ص ۲۶.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۴-۶۵۵.</ref>. | *همچنین در روایتی دیگر آمده است که وقتی [[فرزند]] [[عثمان بن مظعون]] از دینا رفت، او بسیار [[غمگین]] شد تا آنجا که خانهاش را [[مسجد]] قرار داد و مشغول [[عبادت]] شد و هر کاری جز [[عبادت]] را ترک گفت. وقتی این خبر به [[رسول اکرم]]{{صل}} رسید، ، او را احضار کرد و فرمود: {{متن حدیث| يَا عُثْمَانُ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَمْ يَكْتُبْ عَلَيْنَا الرَّهْبَانِيَّةَ إِنَّمَا رَهْبَانِيَّةُ أُمَّتِي الْجِهَادُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ}}<ref>کنزالعمال، ج ۳، ص ۷۵۸؛ امالی صدوق، ص ۶۶؛ محمد بن حسن فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ج ۲، ص ۴۲۲ و شهید ثانی، مسکن الفؤاد، ص ۲۶.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۴-۶۵۵.</ref>. | ||
*همچنین از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده که فرموده است: "روزی سه [[زن]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} آمدند و یکی از آنها گفت: شوهرم گوشت نمیخورد"؛ دیگری گفت: "شوهرم بوی خوش نمیبوید" و سومی گفت: "شوهرم به [[زنان]] نزدیک نمیشود". پس [[پیامبر]]{{صل}} در حال [[غضب]]، رداکشان از خانه، بیرون و سپس به [[مسجد]] رفت و بر روی [[منبر]]، [[حمد]] و [[[[ثنای الهی]]]] را به جای آورد و سپس فرمود: "عدهای از [[یاران]] مرا چه شده است که گوشت نمیخورند و عطر نمیبویند و به [[زنان]] نزدیک نمیشوند؟ بدانید که من گوشت میخورم و عطر میبویم و پیش [[زنان]] میروم. پس هر که از [[سنت]] من روی گرداند، از من نیست"<ref>الکافی، ج ۵، ص ۴۹۶ و وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۱۰۸.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۵.</ref>. | *همچنین از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده که فرموده است: "روزی سه [[زن]] نزد [[رسول خدا]]{{صل}} آمدند و یکی از آنها گفت: شوهرم گوشت نمیخورد"؛ دیگری گفت: "شوهرم بوی خوش نمیبوید" و سومی گفت: "شوهرم به [[زنان]] نزدیک نمیشود". پس [[پیامبر]]{{صل}} در حال [[غضب]]، رداکشان از خانه، بیرون و سپس به [[مسجد]] رفت و بر روی [[منبر]]، [[حمد]] و [[[[ثنای الهی]]]] را به جای آورد و سپس فرمود: "عدهای از [[یاران]] مرا چه شده است که گوشت نمیخورند و عطر نمیبویند و به [[زنان]] نزدیک نمیشوند؟ بدانید که من گوشت میخورم و عطر میبویم و پیش [[زنان]] میروم. پس هر که از [[سنت]] من روی گرداند، از من نیست"<ref>الکافی، ج ۵، ص ۴۹۶ و وسائل الشیعه، ج ۲، ص ۱۰۸.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۵.</ref>. | ||
*[[ابن حنبل]] در کتاب مسندش طبق [[نقل]] [[مجاهد]] از مردی [[انصاری]] آورده است که روزی نزد [[پیامبر]]{{صل}} درباره کنیزی از [[بنی عبدالمطلب]] سخن به میان آوردند؛ مرد [[انصاری]] گفت: "آن [[زن]]، نمازها عبادت میکند و روزها [[روزه]] میگیرد"، [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: "اما من میخوابم، [[نماز]] میخوانم، گاه [[روزه]] میگیرم و گاه [[روزه]] نمیگیرم؛ پس هر که به من [[اقتدا]] کند، از من است و هر که به راه و رسم من پشت کند، از من نیست"<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۴۰۹ و نیز ر. ک: الهیثمی، مجمع الزوائد، ج ۳، ص ۱۹۳.</ref>. | * [[ابن حنبل]] در کتاب مسندش طبق [[نقل]] [[مجاهد]] از مردی [[انصاری]] آورده است که روزی نزد [[پیامبر]]{{صل}} درباره کنیزی از [[بنی عبدالمطلب]] سخن به میان آوردند؛ مرد [[انصاری]] گفت: "آن [[زن]]، نمازها عبادت میکند و روزها [[روزه]] میگیرد"، [[پیامبر خدا]]{{صل}} فرمود: "اما من میخوابم، [[نماز]] میخوانم، گاه [[روزه]] میگیرم و گاه [[روزه]] نمیگیرم؛ پس هر که به من [[اقتدا]] کند، از من است و هر که به راه و رسم من پشت کند، از من نیست"<ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ج۵، ص۴۰۹ و نیز ر. ک: الهیثمی، مجمع الزوائد، ج ۳، ص ۱۹۳.</ref>. | ||
*با وجود تمام توصیههای [[رسول خدا]]{{صل}} درباره [[حرمت]] گوشهگیری، متأسفانه مدتی از [[وفات]] ایشان نگذشته بود که عدهای در [[لباس]] [[زهد]] و عرفان، رهبانیت [[مسیحی]] را در قالب تصوف در [[جامعه اسلامی]] گسترش دادند؛ چیزی که [[فرستاده خدا]]{{صل}} همواره از آن نگران بود و از اینکه افرادی در [[آینده]]، [[قرآن]] را به غنا بخوانند و به رهبانیت روی آوردند و... ابراز نگرانی میکردند<ref>الکافی، ج ۲، ص۶۱۴؛ تاج الدین شعیری، جامع الاخبار ، ص۴۸-۴۹؛ قطب الدین راوندی، الدعوات، ص ۲۴ و عوالی اللآلی، ج ۴، ص ۲۴.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۵.</ref>. | *با وجود تمام توصیههای [[رسول خدا]]{{صل}} درباره [[حرمت]] گوشهگیری، متأسفانه مدتی از [[وفات]] ایشان نگذشته بود که عدهای در [[لباس]] [[زهد]] و عرفان، رهبانیت [[مسیحی]] را در قالب تصوف در [[جامعه اسلامی]] گسترش دادند؛ چیزی که [[فرستاده خدا]]{{صل}} همواره از آن نگران بود و از اینکه افرادی در [[آینده]]، [[قرآن]] را به غنا بخوانند و به رهبانیت روی آوردند و... ابراز نگرانی میکردند<ref>الکافی، ج ۲، ص۶۱۴؛ تاج الدین شعیری، جامع الاخبار ، ص۴۸-۴۹؛ قطب الدین راوندی، الدعوات، ص ۲۴ و عوالی اللآلی، ج ۴، ص ۲۴.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۶۵۵.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[زهد]] | * [[زهد]] | ||
* [[زهد اخص]] | * [[زهد اخص]] | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: نفی رهبانیت]] | [[رده: نفی رهبانیت]] |