سوره ص در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = سوره ص

از جهت ساختاری گفتمان این سوره پیرامون [[رسول خدا]]{{صل}} دور می‌زند و این که [[حضرت محمد]]{{صل}} با ذکری از ناحیه [[خدا]] که بر او نازل شده است [[مردم]] را [[انذار]] می‌کند و به سوی [[توحید]] و [[اخلاص]] در [[بندگی]] [[خدای تعالی]] [[دعوت]] می‌نمایند؛ لذا سوره شروع می‌شود با این مطلب که [[کفار]] به [[عزت]] خیالی خود می‌بالند و به همین جهت دست از [[دشمنی]] با [[رسول الله]] برنداشته از [[پیروی]] و [[ایمان]] به او [[استکبار]] می‌ورزند و مردم را هم از این که به او ایمان بیاورند جلوگیری کرده و به این منظور سخنانی [[باطل]] می‌گویند و آنگاه آن سخنان را در فصلی جداگانه رد می‌کند. پس از آن [[رسول الله]]{{صل}} را امر به [[صبر]] نموده و سرگذشت [[بندگان]] توبه‌کار و «اواب» خود را به یادش می‌آورد و نیز سرگذشت جمعی از بندگان «اواب» [[خدا]] را به یاد آورد که همواره در هنگام [[هجوم]] حوادث ناملایم، به خدا مراجعه می‌کردند. و از این عده نام نُه نفر از [[انبیا]] را ذکر کرده که عبارتند از:

آنگاه [[عاقبت]] کار [[مردم]] باتقوی و سرانجام [[طاغیان]] را خاطرنشان می‌نماید. سپس [[حضرت محمد]]{{صل}} را دستور می‌دهد به این که [[مأموریت]] خود را نسبت به [[انذار]] مردم انجام دهد و مردم را به سوی [[توحید]] [[دعوت]] کند و نیز در فصلی دیگر می‌فرماید: که خدا از همان [[روز]] نخست که به [[ملائکه]] [[امر]] کرد تا برای [[آدم]] [[سجده]] کنند و [[شیطان]] [[امتناع]] کرد، این قضای حتمی را محقق شده می‌دانست که سرانجام [[پیروان]] [[شیطان]] و خود او به [[آتش]] منتهی شود.