پرش به محتوا

عبادت در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = عبادت
| موضوع مرتبط = عبادت
خط ۶: خط ۵:
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}
[[پرونده:V0021.webm|بندانگشتی|285px|چپ|]]
[[پرونده:V0021.webm|بندانگشتی|285px|چپ|]]
[[پرونده:V0022.webm|بندانگشتی|285px|چپ|]]
[[پرونده:V0022.webm|بندانگشتی|285px|چپ|]]
== مقدمه ==
== مقدمه ==
{{عربی|الْعُبُودِيَّةُ}}: اظهار [[ذلت]] و [[خواری]] و [[بندگی]] نمودن. {{عربی|الْعِبَادَةُ}} از آن رساتر است زیرا [[عبادت]] نهایت اظهار ذلت است و کسی [[شایسته]] آن نیست مگر کسی که نهایت [[فضل]] و [[بخشش]] را [نسبت به عبادت‌کننده] انجام داده باشد و آن کسی نیست جز [[خداوند متعال]] و به همین خاطر فرمود: {{متن قرآن|أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ}}<ref>«که جز وی را نپرستید» سوره یوسف، آیه ۴۰.</ref>.
{{عربی|الْعُبُودِيَّةُ}}: اظهار [[ذلت]] و [[خواری]] و [[بندگی]] نمودن. {{عربی|الْعِبَادَةُ}} از آن رساتر است زیرا [[عبادت]] نهایت اظهار ذلت است و کسی [[شایسته]] آن نیست مگر کسی که نهایت [[فضل]] و [[بخشش]] را [نسبت به عبادت‌کننده] انجام داده باشد و آن کسی نیست جز [[خداوند متعال]] و به همین خاطر فرمود: {{متن قرآن|أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ}}<ref>«که جز وی را نپرستید» سوره یوسف، آیه ۴۰.</ref>.
خط ۳۵: خط ۳۶:
واژه «عبادت» در [[باور]] بسیاری از واژه‌شناسان، در اصل به معنای «[[خضوع]]»<ref>طبری در تفسیر جامع البیان، ج۱، ص۳. می‌گوید: «اصل عبودیت که به نظر او شامل عبادت نیز می‌شود نزد همه عرب به معنای ذلت و خاکساری است». قرطبی نیز می‌گوید: «اصل عبادت خضوع است». (تفسیر قرطبی، ج۱، ص۲۲۵) همچنین مراجعه شود به: طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۶۱؛ فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۲. ص۱۴۲؛ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۷۳. گفتنی است برخی از منابع یادشده به جای «خضوع»، لفظ «ذلت» آورده‌اند، که نزدیک به معنای خضوع است.</ref> یا «نهایت خضوع»<ref>مفردات راغب، واژه «عبد»؛ عسکری، ابوهلال، معجم الفروق اللغویه، ص۳۴۹؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۷۲.</ref> است. اما درباره استعمال متداول و شایع آن، چند نظریه مطرح است:
واژه «عبادت» در [[باور]] بسیاری از واژه‌شناسان، در اصل به معنای «[[خضوع]]»<ref>طبری در تفسیر جامع البیان، ج۱، ص۳. می‌گوید: «اصل عبودیت که به نظر او شامل عبادت نیز می‌شود نزد همه عرب به معنای ذلت و خاکساری است». قرطبی نیز می‌گوید: «اصل عبادت خضوع است». (تفسیر قرطبی، ج۱، ص۲۲۵) همچنین مراجعه شود به: طبرسی، ابوعلی فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱، ص۶۱؛ فیومی، احمد بن محمد، المصباح المنیر، ج۲. ص۱۴۲؛ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۷۳. گفتنی است برخی از منابع یادشده به جای «خضوع»، لفظ «ذلت» آورده‌اند، که نزدیک به معنای خضوع است.</ref> یا «نهایت خضوع»<ref>مفردات راغب، واژه «عبد»؛ عسکری، ابوهلال، معجم الفروق اللغویه، ص۳۴۹؛ ابن منظور، لسان العرب، ج۳، ص۲۷۲.</ref> است. اما درباره استعمال متداول و شایع آن، چند نظریه مطرح است:
#خضوع یا نهایت خضوع: بیشتر واژه‌شناسان همین را پذیرفته‌اند<ref>المصباح المنیر، ج۲، ص۱۴۲؛ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۲۳۶؛ شیخ بهائی، مفتاح الفلاح، ص۲۸۷. همچنان که در پیش گفته آمد، بیشتر کتاب‌های لغت و بسیاری از کتاب‌های تفسیر همین معنا را مورد تأیید قرار داده‌اند.</ref>.
#خضوع یا نهایت خضوع: بیشتر واژه‌شناسان همین را پذیرفته‌اند<ref>المصباح المنیر، ج۲، ص۱۴۲؛ شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۲۳۶؛ شیخ بهائی، مفتاح الفلاح، ص۲۸۷. همچنان که در پیش گفته آمد، بیشتر کتاب‌های لغت و بسیاری از کتاب‌های تفسیر همین معنا را مورد تأیید قرار داده‌اند.</ref>.
#[[اطاعت]] و [[فرمانبرداری]]<ref>زبیدی، محمد مر تضی، تاج العروس، ج۲، ص۴۱۰؛ لسان العرب، ج۳، ص۲۷۳؛ جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح. ج۲، ص۵۰۲؛ تفسیر قرطبی، ج۱۷، ص۵۶. برخی نیز «عبادت» را «اطاعت خاشعانه» دانسته‌اند. (لسان العرب، ج۳، ص۲۷۳).</ref>.
# [[اطاعت]] و [[فرمانبرداری]]<ref>زبیدی، محمد مر تضی، تاج العروس، ج۲، ص۴۱۰؛ لسان العرب، ج۳، ص۲۷۳؛ جوهری، اسماعیل بن حماد، صحاح. ج۲، ص۵۰۲؛ تفسیر قرطبی، ج۱۷، ص۵۶. برخی نیز «عبادت» را «اطاعت خاشعانه» دانسته‌اند. (لسان العرب، ج۳، ص۲۷۳).</ref>.
#معانی گوناگونی همچون خضوع، اطاعت و... به تناسب موارد<ref>طباطبایی، سید محمد حسین المیزان، ذیل آیه {{متن قرآن|إِيَّاكَ نَعْبُدُ...}}.</ref>.
#معانی گوناگونی همچون خضوع، اطاعت و... به تناسب موارد<ref>طباطبایی، سید محمد حسین المیزان، ذیل آیه {{متن قرآن|إِيَّاكَ نَعْبُدُ...}}.</ref>.
#عملی که همراه با [[قصد قربت]] و به [[انگیزه]] [[الهی]] باشد.
#عملی که همراه با [[قصد قربت]] و به [[انگیزه]] [[الهی]] باشد.
خط ۵۷: خط ۵۸:
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده: 13681368.jpg|22px]] [[راغب اصفهانی]]، [[ترجمه و تبیین مفردات القرآن (کتاب)|'''مفردات القرآن (ترجمه و تبیین)''']]
# [[پرونده: 13681368.jpg|22px]] [[راغب اصفهانی]]، [[ترجمه و تبیین مفردات القرآن (کتاب)|'''مفردات القرآن (ترجمه و تبیین)''']]
#[[پرونده:1368102.jpg|22px]] [[سید محمد علی مدرسی|مدرسی، سید محمد علی]]، [[عبادت و عبودیت (مقاله)| مقاله «عبادت و عبودیت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۴''']]
# [[پرونده:1368102.jpg|22px]] [[سید محمد علی مدرسی|مدرسی، سید محمد علی]]، [[عبادت و عبودیت (مقاله)| مقاله «عبادت و عبودیت»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|'''دانشنامه امام علی ج۴''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۶۵: خط ۶۶:
[[رده:عبادت]]
[[رده:عبادت]]
[[رده:فضایل اخلاقی]]
[[رده:فضایل اخلاقی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل لغوی]]
[[رده:مدخل لغوی]]
۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش