کسب و کار: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
[[رسول خدا]]{{صل}} کسانی را که به خاطر سستیها و تنبلیهای خود سربار [[جامعه]] میشوند، همواره [[سرزنش]] میکردند و میفرمودند: "کسی که سربار دیگران شود، [[ملعون]] است، [[ملعون]]؛ و آن کس که خواسته عیال خود را تأمین نکند؛ [[ملعون]] است، [[ملعون]]"<ref>کلینی، الکافی،. ج ۴، ص ۱۲؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۶۸ و شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص ۵۴۳.</ref>. همچنین، ایشان در [[حدیثی]] دیگر در [[مذمت]] سربار [[جامعه]] بودن فرمودهاند: "در گنهکاری فرد، همین بس که سربار [[مسلمانان]] باشد"<ref>الکافی، ج ۴، ص ۱۲؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۱۶۸؛ ابن فهد حلی، عدة الداعی، ص ۸۲؛ النسائی، السنن الکبری، ج ۵، ص ۳۷۴ و ابن سلامه، مسند الشهاب، ج ۲، ص ۳۰۴.</ref><ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۵۷۸.</ref>. | [[رسول خدا]]{{صل}} کسانی را که به خاطر سستیها و تنبلیهای خود سربار [[جامعه]] میشوند، همواره [[سرزنش]] میکردند و میفرمودند: "کسی که سربار دیگران شود، [[ملعون]] است، [[ملعون]]؛ و آن کس که خواسته عیال خود را تأمین نکند؛ [[ملعون]] است، [[ملعون]]"<ref>کلینی، الکافی،. ج ۴، ص ۱۲؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۶۸ و شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۲۱، ص ۵۴۳.</ref>. همچنین، ایشان در [[حدیثی]] دیگر در [[مذمت]] سربار [[جامعه]] بودن فرمودهاند: "در گنهکاری فرد، همین بس که سربار [[مسلمانان]] باشد"<ref>الکافی، ج ۴، ص ۱۲؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۳، ص ۱۶۸؛ ابن فهد حلی، عدة الداعی، ص ۸۲؛ النسائی، السنن الکبری، ج ۵، ص ۳۷۴ و ابن سلامه، مسند الشهاب، ج ۲، ص ۳۰۴.</ref><ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۵۷۸.</ref>. | ||
=== قدردانی از [[مقام]] کارگر === | === قدردانی از [[مقام]] کارگر === | ||
از دیگر اقدامات [[رسول خدا]]{{صل}} در سوق دادن [[جامعه اسلامی]] به سوی کار و کوشش، قدردانی از [[مقام]] والای کارگر است. ایشان علاوه بر ارج نهادن به [[مقام]] کارگر در سخن، در عمل نیز از زحمات [[کارگران]] قدردانی میکردند. [[نقل]] شده است که وقتی [[پیامبر خدا]]{{صل}} از [[جنگ تبوک]] باز میگشتند، در این هنگام، [[سعد ]] [[انصاری]] به استقبال [[حضرت]]{{صل}} آمد. [[پیامبر]]{{صل}} با او دست داد و متوجه شد که دست سعد، زبر و [[خشن]] است، پس، از او پرسید: "[[علت]] زبری دستت چیست؟" گفت: "ای [[رسول خدا]]{{صل}} با ریسمان و بیل کار میکنم تا بتوانم خرج خانوادهام را تأمین کنم. به همین [[دلیل]]، دستانم این گونه که میبینید زبر و [[خشن]] شده است". پس، آن [[حضرت]] دستان سعد را بوسید و فرمود: {{متن حدیث|هذه ید لایمسها النار }}<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج ۳، ص ۷۲ و ابن اثیر، اسدالغابه، ج ۲۱، ص ۵۴۳.</ref>؛ این، دستی است که [[آتش]] به آن نمیرسد<ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۵۷۸-۵۷۹.</ref>. | از دیگر اقدامات [[رسول خدا]]{{صل}} در سوق دادن [[جامعه اسلامی]] به سوی کار و کوشش، قدردانی از [[مقام]] والای کارگر است. ایشان علاوه بر ارج نهادن به [[مقام]] کارگر در سخن، در عمل نیز از زحمات [[کارگران]] قدردانی میکردند. [[نقل]] شده است که وقتی [[پیامبر خدا]]{{صل}} از [[جنگ تبوک]] باز میگشتند، در این هنگام، [[سعد]] [[انصاری]] به استقبال [[حضرت]]{{صل}} آمد. [[پیامبر]]{{صل}} با او دست داد و متوجه شد که دست سعد، زبر و [[خشن]] است، پس، از او پرسید: "[[علت]] زبری دستت چیست؟" گفت: "ای [[رسول خدا]]{{صل}} با ریسمان و بیل کار میکنم تا بتوانم خرج خانوادهام را تأمین کنم. به همین [[دلیل]]، دستانم این گونه که میبینید زبر و [[خشن]] شده است". پس، آن [[حضرت]] دستان سعد را بوسید و فرمود: {{متن حدیث|هذه ید لایمسها النار }}<ref>ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج ۳، ص ۷۲ و ابن اثیر، اسدالغابه، ج ۲۱، ص ۵۴۳.</ref>؛ این، دستی است که [[آتش]] به آن نمیرسد<ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۵۷۸-۵۷۹.</ref>. | ||
=== [[نهی]] از [[ستم]] کردن به کارگر === | === [[نهی]] از [[ستم]] کردن به کارگر === | ||
[[رسول خدا]]{{صل}} در کنار توصیه به [[مسلمانان]] درباره کسب و کار، کارفرمایان را نیز از [[ستم]] بر [[کارگران]] و نپرداختن یا کاستن از مزد کارگر به شدت برحذر میداشتند. آن [[حضرت]] کسانی را که در [[حق]] کارگر [[ستم]] روا میدارند و حقوقشان را ضایع میسازند، [[لعن]] کرده<ref>من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۶۲؛ حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، ص ۴۳۸ و وسائل الشیعه، ج ۲۹، ص ۲۹.</ref>، خود را [[دشمن]] آنها در [[قیامت]] معرفی کردهاند <ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ج ۲، ص ۳۵۸؛ صحیح بخاری، ج ۴، ص ۴۱؛ البیهقی، السنن الکبری، ج ۶، ص ۱۴ و ابن ابی جمهور، عوالی اللآلی، ج۳، ص۲۵۳.</ref>. ایشان [[ظلم]] بر [[کارگران]] را در ردیف بزرگترین [[گناهان]] و از گناهانی برشمردهاند که [[خداوند]] آن را نمیبخشد<ref>محمد بن محمد کوفی، الجعفریات، ص ۹۸؛ امام رضا{{ع}}، صحیفة الرضا{{ع}}، ص ۶۴ و فضل الله راوندی، النوادر، ص ۳۶.</ref>. همچنین آن [[حضرت]] میفرمودند: "هر کس در دادن مزد کارگر به او [[ستم]] روا دارد، [[خداوند]] عملش را [[باطل]] و بوی [[بهشت]] را بر وی [[حرام]] میکند"<ref>من لایحضره الفقیه، ج ۴، ص ۱۲؛ اعلام الدین، ص ۴۱۲؛ شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ص ۲۸۱ و عوالی اللآلی، ج ۱، ص ۳۶۵.</ref><ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۵۷۹.</ref>. | [[رسول خدا]]{{صل}} در کنار توصیه به [[مسلمانان]] درباره کسب و کار، کارفرمایان را نیز از [[ستم]] بر [[کارگران]] و نپرداختن یا کاستن از مزد کارگر به شدت برحذر میداشتند. آن [[حضرت]] کسانی را که در [[حق]] کارگر [[ستم]] روا میدارند و حقوقشان را ضایع میسازند، [[لعن]] کرده<ref>من لا یحضره الفقیه، ج ۴، ص ۳۶۲؛ حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، ص ۴۳۸ و وسائل الشیعه، ج ۲۹، ص ۲۹.</ref>، خود را [[دشمن]] آنها در [[قیامت]] معرفی کردهاند <ref>احمد بن حنبل، مسند احمد، ج ۲، ص ۳۵۸؛ صحیح بخاری، ج ۴، ص ۴۱؛ البیهقی، السنن الکبری، ج ۶، ص ۱۴ و ابن ابی جمهور، عوالی اللآلی، ج۳، ص۲۵۳.</ref>. ایشان [[ظلم]] بر [[کارگران]] را در ردیف بزرگترین [[گناهان]] و از گناهانی برشمردهاند که [[خداوند]] آن را نمیبخشد<ref>محمد بن محمد کوفی، الجعفریات، ص ۹۸؛ امام رضا{{ع}}، صحیفة الرضا{{ع}}، ص ۶۴ و فضل الله راوندی، النوادر، ص ۳۶.</ref>. همچنین آن [[حضرت]] میفرمودند: "هر کس در دادن مزد کارگر به او [[ستم]] روا دارد، [[خداوند]] عملش را [[باطل]] و بوی [[بهشت]] را بر وی [[حرام]] میکند"<ref>من لایحضره الفقیه، ج ۴، ص ۱۲؛ اعلام الدین، ص ۴۱۲؛ شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ص ۲۸۱ و عوالی اللآلی، ج ۱، ص ۳۶۵.</ref><ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۵۷۹.</ref>. | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
*[[سیره پیامبر خاتم نسبت به کار کردن در خانه چه بوده است؟ (پرسش)]] | * [[سیره پیامبر خاتم نسبت به کار کردن در خانه چه بوده است؟ (پرسش)]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:152259.jpg|22px]] [[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|'''فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم''']] | # [[پرونده:152259.jpg|22px]] [[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]] و [[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|'''فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:سیره پیامبر خاتم]] | [[رده:سیره پیامبر خاتم]] | ||
[[رده:فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]] | [[رده:فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]] | ||
[[رده:کسب و کار]] | [[رده:کسب و کار]] | ||
[[رده:آداب کسب و کار]] | [[رده:آداب کسب و کار]] |