ابن تیمیه حرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی [[حنبلی مذهب]] بود و عقایدی مخالف با باورهای رایج [[مسلمانان]] داشت و با همۀ [[مذاهب]] عصر خود به [[مخالفت]] برخاست و به خاطر عقایدش مورد مخالفت علمای [[زمان]] خود قرار گرفت و مدتی هم [[زندانی]] و [[تبعید]] شد. در بیان [[عقاید]] خود گستاخ و [[جسور]] بود، مدافع [[امویان]] و [[خوارج]] و مخالف [[عقیده]] به [[شفاعت]] و [[توسّل]] و [[زیارت قبور اولیا]] بود و با [[شیعه]] [[دشمنی]] سرسختی داشت. تفکّرات او مبنای عقاید [[وهابیان]] قرار گرفت و قرن‌ها [[مخالفان تشیع]] با [[الهام]] از آثار و [[افکار]] او راه دشمنی با [[مذهب اهل بیت]] را پیش گرفتند و جز خودشان، دیگران را [[مشرک]] نامیدند. معروف‌ترین اثر او «[[منهاج السنّه]]» است که پر از [[دروغ]] و [[تهمت]] و نسبت‌های نادرست و جاهلانه به شیعه است.<ref>الغدیر، ج ۳ ص۱۴۸(نقد کتاب منهاج السنّه). دربارۀ او از جمله ر. ک: «ابن تیمیّه، حیاته، عقائده، موقفه من الشیعه و اهل البیت»، صائب عبد الحمید، نشر مرکز الغدیر للدراسات الاسلامیه، «التوفیق الرّبانی فی الرّد علی ابن تیمیّه»</ref> و آن را در مقابل کتاب [[علامه حلی]] «[[منهاج الکرامة فی اثبات الامامه]]» نگاشت. علمایی چند بر [[منهاج السنّه]] او پاسخ داده‌اند<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۵.</ref>.