پرش به محتوا

تحدیث فرشته با معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==تحدیث در لغت==
==واژه شناسی لغوی==
*[[زبیدی]]، [[ابن منظور]] و [[ابن اثیر]] در فرهنگ واژه‌های خود پس از ترجمه تحدیث به سخن گفتن، ذیل این گفتار به تبیین مقصود روایت "قد کان فی الامم محدثون" پرداخته و آن را به معنای مجازی تحدیث دانسته اند و با توجه به روایتی که محدث را به ملهم تفسیر نموده است، می‌نگارند ملهم کسی است که در درونش مطلبی القا می‌شود و با حدس و فراست نسبت به آن اطلاع و آگاهی می‌دهد<ref>ابن اثیر، ج ۱، ص ۳۵۰؛ ابن منظور، ج ۲، ص ۱۳۴؛ الزبیدی، ج ۳، ص ۱۹۱ و ۱۹۲.</ref> وجه تشبیه تحدیث به معنای سخن گفتن از امری و محدث به معنای [[الهام]] و القای مطلبی در نفس، آن است که محدث به سبب الهامی که برایش صورت می‌پذیرد، دارای حدس و فراستی صحیح و صادق است.<ref>ر.ک: [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]؛ [[حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت (مقاله)|حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت]]؛ [[آینه معرفت (نشریه)|فصلنامه آینه معرفت]]، شماره ۳۷، زمستان ۱۳۹۲، ص۱۴۷.</ref>
*[[زبیدی]]، [[ابن منظور]] و [[ابن اثیر]] در فرهنگ واژه‌های خود پس از ترجمه تحدیث به سخن گفتن، ذیل این گفتار به تبیین مقصود روایت "قد کان فی الامم محدثون" پرداخته و آن را به معنای مجازی تحدیث دانسته اند و با توجه به روایتی که محدث را به ملهم تفسیر نموده است، می‌نگارند ملهم کسی است که در درونش مطلبی القا می‌شود و با حدس و فراست نسبت به آن اطلاع و آگاهی می‌دهد<ref>ابن اثیر، ج ۱، ص ۳۵۰؛ ابن منظور، ج ۲، ص ۱۳۴؛ الزبیدی، ج ۳، ص ۱۹۱ و ۱۹۲.</ref> وجه تشبیه تحدیث به معنای سخن گفتن از امری و محدث به معنای [[الهام]] و القای مطلبی در نفس، آن است که محدث به سبب الهامی که برایش صورت می‌پذیرد، دارای حدس و فراستی صحیح و صادق است.<ref>ر.ک: [[محمد تقی شاکر|شاکر، محمد تقی]]، [[رضا برنجکار|برنجکار، رضا]]؛ [[حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت (مقاله)|حقیقت تحدیث و رابطه آن با نبوت]]؛ [[آینه معرفت (نشریه)|فصلنامه آینه معرفت]]، شماره ۳۷، زمستان ۱۳۹۲، ص۱۴۷.</ref>


۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش