سوره حدید: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[سوره حدید در علوم قرآنی]]| پرسش مرتبط  = }}

واژه «[[حدید]]» (آهن) شش بار در [[قرآن]] آمده است؛ از جمله در [[آیه]] {{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ وَأَنْزَلْنَا الْحَدِيدَ فِيهِ بَأْسٌ شَدِيدٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ وَرُسُلَهُ بِالْغَيْبِ إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ}}<ref>«ما پیامبرانمان را با برهان‌ها (ی روشن) فرستادیم و با آنان کتاب و ترازو فرو فرستادیم تا مردم به دادگری برخیزند و (نیز) آهن را فرو فرستادیم که در آن نیرویی سخت و سودهایی برای مردم است و تا خداوند معلوم دارد چه کسی در نهان، (دین) او و پیامبرانش را یاری می‌کند؛ بی‌گمان خداوند توانمندی پیروزمند است» سوره حدید، آیه ۲۵.</ref> از آن به عنوان [[مظهر]] [[قدرت]] و [[منفعت]]، در کنار [[نزول]] کتاب و [[میزان]] (سمبل [[مکتب]] و [[عدالت اجتماعی]]) یاد می‌کند. نام حدید برای [[سوره]]، از همین آیه گرفته شده است.

چون [[تشویق]] و تحریک [[مردم]] به انفاق، و اینکه انفاق [[قرض]] دادن به [[خدا]] است این توهم را ایجاد می‌کند که مگر خدا به [[مال]] ما محتاج است؛ لذا از همان آغاز سخن یعنی اولین کلمه سوره مسأله نزاهت خدا از احتیاج را خاطر نشان نموده، فرموده: آنچه در [[زمین]] و [[آسمان‌ها]] است خدا را [[تسبیح]] می‌گویند. و نیز عده‌ای از اسمای حسنای خدا را که رساننده این نزاهت‌ است ذکر کرد، و همه سوره‌هایی که با [[تسبیح خدا]] آغاز شده، یعنی [[سوره حشر]]، صف، [[جمعه]] و تغابن، که بعضی با کلمه سبح و بعضی دیگر با کلمه یسبح آغاز شده‌اند، نظیر سوره مورد بحث است.

# [[خداشناسی]]، تسبیح خدا و [[اوصاف الهی]]؛

# [[آفرینش]] [[زمین]] و [[آسمان]] در شش [[روز]]؛

# [[نفی]] [[رهبانیت]] و [[کناره‌گیری]] از [[جامعه]]؛

# [[بلایا]]، [[مصائب]] و تقدیرات [[الهی]]؛

# [[قسط و عدل]] به‌واسطه انزال کتاب و [[رسولان]] و...<ref>طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، جلد۱۹، صفحه ۱۴۳؛ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، جلد۱، صفحه ۶۶و۵۰و(۴۱-۴۳)؛ فیروز آبادی، محمد بن یعقوب، بصائرذوی التمییزفی لطائف الکتاب العزیز، جلد۱، صفحه ۴۵۳؛ زرکشی، محمد بن بهادر، البرهان فی علوم القرآن(باحاشیه)، جلد۱، صفحه ۱۹۴؛ رامیار، محمود، تاریخ قرآن، صفحه ۵۸۷؛ جمعی از محققان، علوم القرآن عندالمفسرین، جلد۱، صفحه ۳۱۷؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۲۳، صفحه ۲۸۸؛ هاشم زاده هریسی، هاشم، شناخت سوره‌های قرآن، صفحه ۴۱۶؛ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، جلد۱۰، صفحه ۱۲۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ‌نامه علوم قرآنی (کتاب)|فرهنگ نامه علوم قرآنی]]، ص:۲۸۷۲.</ref>