قرض‌الحسنه در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[خدای متعال]] به [[مسلمانان]]، به [[حکم]] [[برادری]] [[دینی]] و [[مسئولیت]] [[مؤمنین]] نسبت به یکدیگر، [[فرمان]] داده است همدیگر را در [[سختی‌ها]] تنها نگذارند و در [[مشکلات]] [[مالی]] به یکدیگر [[قرض‌الحسنه]] دهند و این قرض دادن را قرض به خودش تلقی کرده و [[پاداش]] آن را مضاعف قرار داده است<ref>{{متن قرآن|مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ}} «کیست که به خداوند وامی نیکو دهد تا خداوند آن را برای وی چندین برابر گرداند؟ و خداوند (روزی را) تنگ و فراخ می‌سازد و به سوی او بازگردانده می‌شوید» سوره بقره، آیه ۲۴۵.</ref>. [[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه]] با اشاره به همین مطلب عرض می‌کند: {{متن حدیث|وَ قُلْتَ: {{متن قرآن|مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً}}<ref>«کیست که به خداوند وامی نیکو دهد تا خداوند آن را برای وی چندین برابر گرداند؟ و خداوند (روزی را) تنگ و فراخ می‌سازد و به سوی او بازگردانده می‌شوید» سوره بقره، آیه ۲۴۵.</ref>}}<ref>دعای ۴۵.</ref>؛ تو خود گفته‌ای کیست که به [[خدا]] قرض‌الحسنه دهد تا خدا بر آن چند برابر بیفزاید.

از طرف دیگر [[امام]] {{ع}} به برخی پیامدهای دشوار قرض گرفتن از قبیل پریشان‌خاطری و [[فکر]] [[ناتوانی]] پرداخت آن اشاره کرده و از خدای متعال چنین درخواست می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِيَ‏ الْعَافِيَةَ مِنْ‏ دَيْنٍ‏...}}<ref>دعای ۳۰.</ref>؛ «بار خدایا [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و [[خاندان]] او و مرا [[عافیت]] بخش از وامی که بدان چهره‌ام [[درهم]] شود و خاطرم پریشان گردد و فکرم پراکنده ماند و تلاش من در ادای آن به درازا بکشد».