کرسی در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

== مقدمه ==

[[کرسی]] در لغت به تختی که روی آن می‌نشینند و به آن تکیه می‌زنند گفته می‌شود و مجازاً عبارت است از [[ملک]] و [[سلطنت]] و احاطه. وقتی گفته می‌شود [[سلطان]] بر تخت تکیه زد و فلانی از کرسی‌نشینان است یعنی دارای احاطه و [[قدرت]] [[نفوذ]] است. [[قرآن کریم]] درباره [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ}}<ref>«اریکه او گستره آسمان‌ها و زمین است» سوره بقره، آیه ۲۵۵.</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} درباره این [[آیه]] [[پرسش]] شد؛ [[حضرت]] فرمود: [[علم]] خداست.

[[امام سجاد]] {{ع}} در [[حمد]] و [[ستایش خداوند]] می‌گوید: {{متن حدیث|حَمْداً يُوازِنُ‏ عَرْشَكَ‏ الْمَجِيدَ وَ يُعَادِلُ كُرْسِيَّكَ الرَّفِيعَ}}<ref>دعای ۴۷.</ref>؛ (حمد و [[ستایش]] تو راست) حمدی که همتراز [[عرش]] [[مجید]] تو بود و با کرسی رفیع تو همسنگ باشد.<ref>التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۳۰، چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم، المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمدحسین طباطبایی، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۳.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «کرسی»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۷۵.</ref>