انسان در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
* [[حضرت حق]] در معرّفی راهنمایان فرموده است: {{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}<ref>«و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری میکردند» سوره انبیاء، آیه ۷۳.</ref> | * [[حضرت حق]] در معرّفی راهنمایان فرموده است: {{متن قرآن|وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا}}<ref>«و آنان را پیشوایانی کردیم که به فرمان ما راهبری میکردند» سوره انبیاء، آیه ۷۳.</ref> | ||
* گویا مراد از "امر" در این [[آیه]]، افاضات و بخششهای معنویای است که از جانب [[حضرت حق]] به [[بندگان]] میرسد، تا در حرکت خود پیشتازی کنند و گرمپوئی. در [[زیارت جامعه کبیره]] در معرّفی هدایتگران این راه آمده است: "بواسطه شما [[خداوند]] آغاز کرد و بواسطه شما به پایان برد، و بواسطه شما [[باران]] را نازل مینماید، و بواسطه شما [[آسمان]] را از آنکه بدون اجازه او بر [[زمین]] افتد باز میدارد، و بواسطه شما [[غم]] را برطرف و ضرر را مرتفع میسازد"<ref>{{متن حدیث| بِكُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَكْشِفُ الضُّرَّ}}؛ بحار الأنوار، ج ۱۰۲ ص ۱۳۲.</ref>؛ | * گویا مراد از "امر" در این [[آیه]]، افاضات و بخششهای معنویای است که از جانب [[حضرت حق]] به [[بندگان]] میرسد، تا در حرکت خود پیشتازی کنند و گرمپوئی. در [[زیارت جامعه کبیره]] در معرّفی هدایتگران این راه آمده است: "بواسطه شما [[خداوند]] آغاز کرد و بواسطه شما به پایان برد، و بواسطه شما [[باران]] را نازل مینماید، و بواسطه شما [[آسمان]] را از آنکه بدون اجازه او بر [[زمین]] افتد باز میدارد، و بواسطه شما [[غم]] را برطرف و ضرر را مرتفع میسازد"<ref>{{متن حدیث| بِكُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِكُمْ يَخْتِمُ وَ بِكُمْ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ بِكُمْ يُمْسِكُ السَّماءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ وَ بِكُمْ يُنَفِّسُ الْهَمَّ وَ يَكْشِفُ الضُّرَّ}}؛ بحار الأنوار، ج ۱۰۲ ص ۱۳۲.</ref>؛ | ||
* همانگونه که در | * همانگونه که در وصف وجود [[مبارک]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}} میخوانیم:"بمبارکی وجود اوست که دیگر موجودات روزی میگیرند، و به واسطه وجود اوست که [[زمین]] و [[آسمان]] پابرجایند" <ref>{{متن حدیث| بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاءُ}}؛ مشارق أنوار الیقین، ص ۱۵۷.</ref>. | ||
* اکنون، چون کسی این وسائل را فراهم نموده بهویژه دست تمسّک در دامن وسائط [[فیض]] [[حضرت حق]] زند وکمال را از ائمّه هدی درخواست نماید؛ [[امید]] است که در اندک مدّتی چنان راه پیماید که بتواند در شمار کاملان روزگار قرار گیرد. بمنِّه وکرمه!-<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۱۰۹-۱۱۰.</ref>. | * اکنون، چون کسی این وسائل را فراهم نموده بهویژه دست تمسّک در دامن وسائط [[فیض]] [[حضرت حق]] زند وکمال را از ائمّه هدی درخواست نماید؛ [[امید]] است که در اندک مدّتی چنان راه پیماید که بتواند در شمار کاملان روزگار قرار گیرد. بمنِّه وکرمه!-<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۱۰۹-۱۱۰.</ref>. | ||