بلد: تفاوت میان نسخه‌ها
←جغرافیای البلده، در سوره مبارکه نمل
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
به نظر می‌رسد؛ این دعاهای [[ابراهیم]]، که در [[آیه]] مورد بحث و دیگر [[آیات]] آمده. در یکی از این سفرها بوده و لذا می‌گوید: خداوندا این [[شهر]] را محل [[امن]] و [[امان]] قرار ده!»<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۳۶۵.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۱۶۷.</ref> | به نظر می‌رسد؛ این دعاهای [[ابراهیم]]، که در [[آیه]] مورد بحث و دیگر [[آیات]] آمده. در یکی از این سفرها بوده و لذا می‌گوید: خداوندا این [[شهر]] را محل [[امن]] و [[امان]] قرار ده!»<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۳۶۵.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۱۶۷.</ref> | ||
==جغرافیای البلده، در سوره مبارکه نمل== | ==جغرافیای البلده، در [[سوره مبارکه نمل]]== | ||
{{متن قرآن|إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَذِهِ الْبَلْدَةِ...}}<ref>«جز این نیست که فرمان یافته‌ام تا پروردگار این شهر را که خداوند آن را محترم داشته است بپرستم و همه چیز از آن اوست و فرمان یافته‌ام که از فرمانبرداران باشم» سوره نمل، آیه ۹۱.</ref> | {{متن قرآن|إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هَذِهِ الْبَلْدَةِ...}}<ref>«جز این نیست که فرمان یافته‌ام تا پروردگار این شهر را که خداوند آن را محترم داشته است بپرستم و همه چیز از آن اوست و فرمان یافته‌ام که از فرمانبرداران باشم» سوره نمل، آیه ۹۱.</ref> | ||
از ترجمه آیه فوق، چنین مستفاد می‌شود؛ که رسول خدا{{صل}} با مشرکین گفتگو داشته و موضوع توحید و پذیرش یکتایی خدا را به آنان بیان و اتمام حجت نموده است و بنا به قول برخی از علما می‌فرماید: «این آیه، تا آخر سوره که سه آیه است... در آن حجت بر همه تمام می‌شود و کار مردم پذیرش، یا رد توحید و رسالت پیامبر{{صل}}. به گردن رسول خدا نیست، او فقط مأمور است و اما زمام امر، دست خدا است، او به زودی آیات خود را به ایشان نشان خواهد داد و آن را خواهند شناخت... و جمله {{متن قرآن|إِنَّمَا أُمِرْتُ}} بگو من تنها مأمور شده‌ام... و هذه اشاره است، به مکه معظمه و در این تعبیر، از دو جهت شهر مکه تعظیم شده | از ترجمه [[آیه]] فوق، چنین مستفاد می‌شود؛ که [[رسول خدا]]{{صل}} با [[مشرکین]] [[گفتگو]] داشته و موضوع [[توحید]] و پذیرش [[یکتایی خدا]] را به آنان بیان و [[اتمام حجت]] نموده است و بنا به قول برخی از [[علما]] می‌فرماید: «این آیه، تا آخر [[سوره]] که سه آیه است... در آن [[حجت]] بر همه تمام می‌شود و کار [[مردم]] پذیرش، یا رد توحید و [[رسالت پیامبر]]{{صل}}. به گردن رسول خدا نیست، او فقط [[مأمور]] است و اما زمام امر، [[دست خدا]] است، او به زودی [[آیات]] خود را به ایشان نشان خواهد داد و آن را خواهند [[شناخت]]... و جمله {{متن قرآن|إِنَّمَا أُمِرْتُ}} بگو من تنها مأمور شده‌ام... و هذه اشاره است، به [[مکه معظمه]] و در این تعبیر، از دو جهت [[شهر مکه]] [[تعظیم]] شده است»...<ref>محمد حسین طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۳۰، ترجمه سید محمد باقر موسوی همدانی، ص۳۵۷ و ۳۶۳.</ref>. | ||
با توجه به این | با توجه به این [[تفسیر]]، به خوبی روشن می‌شود، که این [[محاجه]]، با مشرکین در [[مکه]] اتفاق افتاده؟ زیرا با اشاره نزدیک هذه، از آن یاد شده است. | ||
باز | باز [[علامه]]، در همان کتاب، به نقل از [[تفسیر قمی]]، در ذیل آیه مورد تحقیق می‌نویسد: | ||
«مقصود از {{متن قرآن|هَذِهِ الْبَلْدَةِ}} مکه است»<ref>سند شماره ۱، ص۳۶۳.</ref>. | «مقصود از {{متن قرآن|هَذِهِ الْبَلْدَةِ}} مکه است»<ref>سند شماره ۱، ص۳۶۳.</ref>. | ||
برخی از | برخی از [[پژوهشگران]]، زیر واژه بلد، در مورد کلمه البلده، در آیه ۹۱ [[سوره نمل]]، می‌نویسد: «نوعاً بلده را شهر مکه گفته‌اند، اگر [[سرزمین]] بگوییم و از معنی اول خارج نشویم؛ هیچ اشکالی نخواهد داشت؛ زیرا دیار و سرزمین شامل [[شهر]] نیز هست».<ref>سید علی اکبر قرشی، قاموس قرآن.</ref>. | ||
به هر تقدیر، منظور از البلده، در آیه مورد | به هر تقدیر، منظور از البلده، در آیه مورد [[پژوهش]]، شهر [[مکه مکرمه]] است، که ما، در بحث مربوط به [[مکه]]، به جغرافیای آن اشاره خواهیم نمود.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص۱۶۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||