حذیفة بن یمان در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

برپایه گزارشی، [[سلیمان بن صرد]] ([[رهبر]] [[توابین]]) به [[سعد]]فرزند حذیفه [[نامه]] نوشت و او را به [[خونخواهی امام حسین]] فراخواند و وی پاسخ مثبت داد و با همراهانش حرکت کرد؛ اما موفق به پیوستن نشد و بازگشت.<ref>تاریخ طبری، ج ۴، ص ۴۲۹ - ۴۳۲؛ الکامل، ج ۴، ص ۱۸۳ - ۱۸۵؛ البدایة والنهایه، ج ۸، ص ۲۸۰.</ref> مختار نیز [[سعد بن حذیفه]] را به [[حلوان]] فرستاد.<ref> الکامل، ج ۴، ص ۲۲۷.</ref> پسر دیگر حذیفه، [[عمران]] را [[مصعب بن زبیر]] پس از [[قتل]] مختار اعدام کرد.<ref>الکامل، ج ۴، ص ۲۸۰.</ref> [[ابوعبیدة]] بن حذیفه نیز که [[راوی حدیث]] <ref> الجرح والتعدیل، ج ۹، ص ۲۳۰، ۴۰۳؛ تهذیب الکمال، ج ۳۴، ص ۵۴.</ref> بود، در سال ۸۲ درگذشت.<ref>الطبقات، خلیفه، ص ۲۶۰.</ref> ساعده بنت حذیفه <ref>المعجم الکبیر، ج ۳، ص ۱۶۲.</ref> و [[ام‌موسی]] و [[ام‌سلمه]] <ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۶، ص ۲۹۷؛ ج ۸، ص ۴۷۷.</ref> از دیگر [[فرزندان]] حذیفه هستند. نسل حذیفه تا سده سوم در [[مداین]] بر جای بودند<ref>الطبقات، ابن سعد، ج ۶، ص ۲۹۷؛ ج ۸، ص ۴۷۷.</ref>.<ref>[[سید محمود سامانی|سامانی، سید محمود]]، [[حذیفة بن یمان (مقاله)|مقاله «حذیفة بن یمان»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۰ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۱۰.</ref>