پرش به محتوا

قریه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

۷٬۴۰۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۲
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۹۶: خط ۹۶:
بعضی دیگر بر آنند که آن جزء دریایی که به جنوب لسان واقع و عمقش بیش از ۱۳ قدم نیست محل آن شهرها می‌باشد لکن در [[کتاب مقدس]] دلیل بر اینکه آن [[شهرها]] را آب گرفته باشد نیست. علاوه بر این از [[تاریخ]] و طبقات الارض آن مکان معلوم می‌شود که چنین مطلبی واقع نگشته است پس موضع آن شهرها جز در دو طرف نمی‌تواند بود یعنی یا به طرف شمال است یا به طرف جنوب»<ref>قاموس کتاب مقدس، ص۴۷۱.</ref>.
بعضی دیگر بر آنند که آن جزء دریایی که به جنوب لسان واقع و عمقش بیش از ۱۳ قدم نیست محل آن شهرها می‌باشد لکن در [[کتاب مقدس]] دلیل بر اینکه آن [[شهرها]] را آب گرفته باشد نیست. علاوه بر این از [[تاریخ]] و طبقات الارض آن مکان معلوم می‌شود که چنین مطلبی واقع نگشته است پس موضع آن شهرها جز در دو طرف نمی‌تواند بود یعنی یا به طرف شمال است یا به طرف جنوب»<ref>قاموس کتاب مقدس، ص۴۷۱.</ref>.
از میان آنچه گذشت می‌توان به این نکته رسید که [[سدوم]] در جوار و کرانه دریای مرده واقع بوده است به استناد گفته دائره المعارف کتاب مقدس ثابت می‌شود که سدوم در سواحل جنوبی دریای مرده قرار داشته است<ref>دائرة المعارف کتاب مقدس، ص۷۹۷.</ref>. نگارنده به این مطلب این را می‌افزاید که [[مؤتفکات]] در سواحل جنوب شرقی واقع بوده‌اند.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۳۹.</ref>
از میان آنچه گذشت می‌توان به این نکته رسید که [[سدوم]] در جوار و کرانه دریای مرده واقع بوده است به استناد گفته دائره المعارف کتاب مقدس ثابت می‌شود که سدوم در سواحل جنوبی دریای مرده قرار داشته است<ref>دائرة المعارف کتاب مقدس، ص۷۹۷.</ref>. نگارنده به این مطلب این را می‌افزاید که [[مؤتفکات]] در سواحل جنوب شرقی واقع بوده‌اند.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۳۹.</ref>
==[[قریه]]==
{{متن قرآن|قَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يَا شُعَيْبُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْيَتِنَا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنَا قَالَ أَوَلَوْ كُنَّا كَارِهِينَ}}<ref>«سرکردگان سرکش از قوم او گفتند: ای شعیب! بی‌گمان تو و کسانی را که همراه تو ایمان آورده‌اند، از شهر خود بیرون خواهیم راند یا آنکه به آیین ما باز گردید؛ (شعیب) گفت:» سوره اعراف، آیه ۸۸.</ref>.
===[[شعیب]] [[پیامبر]]===
شعیب{{ع}} از [[پیامبران الهی]] است<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۲۱.</ref> به [[وظیفه]] [[ارشاد]] و [[راهنمایی]] خود [[قیام]] نمود، و لکن [[قوم]] [[استکبار]] نموده به دستوراتش گردن نهادند و در عوض او و گروندگان به او را [[تهدید]] نموده و گفتند: باید از [[دین توحید]] دست بردارند و گرنه از [[شهر]] و دیارتان [[اخراج]] خواهیم کرد<ref>تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۶۴.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۴۲.</ref>
===شعیب، پیامبر کدام شهر؟===
شعیب را گاه پیامبر [[مدین]] و گاه پیامبر [[ایکه]] ذکر کرده‌اند و در برخی از موارد مدین و ایکه را یکی دانسته‌اند. مناسب است توضیحات مختصری در این خصوص نگاشته آید.
الف- '''مدین''': برخی نویسندگان می‌گویند: او شعیب بعد از نوح و [[هود]] و [[صالح]] و [[لوط]] به [[پیامبری]] برگزیده شد و پیامبر [[سرزمین]] یا [[قوم مدین]] بوده است. (مدین یا مدین شعیب، شهری است در [[شرق]] [[خلیج عقبه]])<ref>بهاءالدین خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۲۱. </ref>.
برخی نویسندگان می‌گویند: [[اهل مدین]] [[عرب]] بودند و در سرزمین «[[معان]]» از طرف [[شام]] می‌زیستند<ref>صدر الدین بلاغی، تاریخ انبیاء، ص۱۲۰.</ref>.
اطلاعات [[قرآنی]] مدین را یکی از دو شهر محل [[مأموریت]] شعیب قید کرده است<ref>اطلاعات قرآنی، ص۳۵۶.</ref>. برخی نویسندگان می‌نویسند: مدین یا شعیب شهر که امروزه به آن معان نیز گفته می‌شود، [[مسکن]] پاره‌ای از [[فرزندان]] [[حضرت اسماعیل]] است که با [[مصر]] و لبنان و [[فلسطین]] [[تجارت]] داشته‌اند.
ب- '''ایکه''': برخی از لغت شناسان ایک را جنگل، بیشه و [[نی]] زار معنی کرده‌اند و ایکه را اشاره به [[قوم شعیب]] دانسته‌اند. به [[اعتقاد]] صاحب کتاب [[باستان‌شناسی]] [[قصص قرآن]]: [[قرآن]] قوم شعیب را [[اصحاب ایکه]] (بیشه‌ها) خوانده بدین جهت که سرزمینشان پوشیده از بیشه‌ها و جنگل‌های سرسبز و خرم بوده است<ref>اطلاعات قرآنی، ص۱۷۷.</ref>. [[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی]] گفته است: «از [[سوره شعرا]] (۱۷۶ و ۱۷۷) معلوم می‌شود که او [[شعیب]] [[پیامبر]] [[اصحاب ایکه]] (بیشه) بوده است»<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۳۲۱؛ و ر.ک: خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۰۸.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۴۳.</ref>
===نکته قابل جمع===
معرفی شعیب به قلم برخی نویسندگان چنین است: شعیب برای [[اصحاب مدین]] و اصحاب ایکه از طرف خود [[نماینده]] فرستاده آنها را [[دعوت به خدا]] و [[حقیقت]] نمود و آنها [[اطاعت]] نکردند اصحاب مدین به [[صیحه جبرئیل]] یا [[صیحه آسمانی]] هلاک شدند و اصحاب ایکه به [[عذاب]] [[یوم]] الظله نابود گردیدند<ref>عمادزاده، تاریخ انبیاء، ص۴۷۲.</ref>. برخی دیگر از نویسندگان اضافه می‌کنند: «ایکه» یعنی بیشه‌ای که در [[قرآن]] درختان نرم چوب می‌روید و این بیشه نزدیک [[مدین]] در قسمت [[بادیه]] آن قرار داشت<ref>شوقی ابوخلیل، اطلس قرآن، ص۷۹. </ref>.
برخی نویسندگان اینچنین می‌نگارند: بعضی از [[اهل تفسیر]] اصحاب ایکه را همان [[قوم مدین]] شناخته و برخی آنان را [[قوم]] دیگری دانسته‌اند که شعیب بر ایشان نیز [[رسالت]] داشته است. در [[تفسیر]] تیبان، قول دیگری نفل شده که به موجب آن، [[ایکه]] نام محلی می‌باشد<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ص۴۳.</ref>.  آورده است [[قتاده]] می‌گوید: شعیب دو بار برگزیده شد. یک بار به سوی [[اهل مدین]] و یک بار بر اصحاب ایکه<ref>نعمت الله جزایری، قصه‌های قرآن و انبیاء، ص۳۸۵</ref>.
با این بررسی‌ها می‌توان بحث را چنین جمع کرد که مدین و ایکه دو نقطه جغرافیایی مجزایند. ولی [[قریه]] به کار رفته در [[آیه]] هشتاد و هشتم [[سوره اعراف]] بر کدام‌یک از این دو وارد است؟
چون در آیه ۸۵ همین [[سوره]] به [[صراحت]] گفته شده است که شعیب بر قوم مدین [[مبعوث]] شده است {{متن قرآن|وَإِلَى مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا}}<ref>«و به سوی مدین، برادرشان شعیب را فرستادیم، گفت: ای قوم من! خداوند را بپرستید که جز او خدایی ندارید، بی‌گمان برهانی از سوی پروردگارتان برایتان آمده است پس پیمانه و ترازو را تمام بپیمایید و چیزهای مردم را به آنان کم ندهید و در این سرزمین پس از سامان یافتن آن تباهی نورزید، این برای شما اگر مؤمن باشید بهتر است» سوره اعراف، آیه ۸۵.</ref> لذا تردیدی نیست که واژه [[قریه]] در [[آیه]] ۸۸ به «[[مدین]]» برگردد.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۴۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۷۳٬۳۵۲

ویرایش