قریه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱۶۸: | خط ۱۶۸: | ||
در یک جمع بندی نهایی «قریه» در این آیه را در آیینه [[فرهنگ]] [[فارسی]] معین چنین می‌بینیم: «[[صعید]]؛ مصر علیا را گویند یعنی بلاد واقع بین جنوب قاهره و آبشارهای اسوان، طول آن ۹۰۰ کیلومتر است و به ۸ مدیریه تقسیم می‌شود: [[جیزه]]، بنی سویف، [[قیوم]]، منیا، اسیوط، جرجا، قنا، اسوان<ref>فرهنگ فارسی معین، ج۵، ص۹۹۹.</ref>. | در یک جمع بندی نهایی «قریه» در این آیه را در آیینه [[فرهنگ]] [[فارسی]] معین چنین می‌بینیم: «[[صعید]]؛ مصر علیا را گویند یعنی بلاد واقع بین جنوب قاهره و آبشارهای اسوان، طول آن ۹۰۰ کیلومتر است و به ۸ مدیریه تقسیم می‌شود: [[جیزه]]، بنی سویف، [[قیوم]]، منیا، اسیوط، جرجا، قنا، اسوان<ref>فرهنگ فارسی معین، ج۵، ص۹۹۹.</ref>. | ||
از آنچه گذشت مکانی که کاروان [[برادران یوسف]] در آنجا توقیف شد «جیزه» باید باشد.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۵۸.</ref> | از آنچه گذشت مکانی که کاروان [[برادران یوسف]] در آنجا توقیف شد «جیزه» باید باشد.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۵۸.</ref> | ||
==قریه== | |||
{{متن قرآن|وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً}}<ref>«و خداوند شهری را مثل آورد که در امن و آرامش بود، روزی (مردم)اش از همه جا فراوان می‌رسید آنگاه به نعمت‌های خداوند ناسپاسی کرد و خداوند به کیفر آنچه (مردم آن) انجام می‌دادند گرسنگی و هراس فراگیر را به (مردم) آن چشانید» سوره نحل، آیه ۱۱۲.</ref>. | |||
همان‌طور که ملاحظه می‌شود قریه در این آیه نکره است. | |||
[[مفسرین]] هم در مشخص کردن آن [[سکوت]] [[اختیار]] کرده‌اند. «برخی [[مفسران]] [[قرآن]] بر آن‌اند که این آیه مثلی برای هشدار به [[مردم]] است و هدفش بیان یک سرگذشت [[واقعی]] نیست اما برخی مفسران قرآن بر آن‌اند که این آیه اشاره به سرگذشت [[مکه]] یا گروهی از «[[بنی اسرائیل]]» یا «[[قوم سبأ]]» دارد که بر اثر [[کفران نعمت]] و [[سرکشی]]، تمدنشان ویران شد»<ref>تفسیر قرآن مهر، ج۵، ص۲۰۹.</ref>. | |||
[[تفسیر نمونه]] در این رابطه می‌گوید: «هر چند [[افعال]] این آیه (کانت، کفرت و...) ماضی است، اما تطبیق [[تاریخی]] این آیه بر این موارد خالی از اشکال نیست؛ چراکه در مکه چنین اتفاقی حکایت نشده است. با قبول این نظر ما هم تأکید می‌کنیم که مراد از [[قریه]] در این [[آیه]] [[مکه]] نیست. | |||
از [[امام صادق]]{{ع}} در کتاب نمونه [[بینات]] [[شأن]] [[نزول قرآن]] آمده است: این آیه درباره قومی نازل شده است که در کنار نهری به نام ثرتار زندگانی می‌کردند و در کمال [[نعمت]] و خوش گذرانی و فراخی بودند... چیزی نگذشت که آب [[نهر]] خشکیده شده و [[باران]] قطع گردید و نباتات [[زمین]] سوخت و وضع اهالی به [[بدبختی]] و [[گرسنگی]] و [[بیچارگی]] کشیده شد». | |||
با توجه به اینکه می‌دانیم [[قوم سبأ]] هم با «سیل العرم» و شکسته شدن [[سد مأرب]] از بین رفته‌اند پس خشکیده شدن آب نهرها و قطع گردیدن نزولات آسمانی درباره آنها وارد نیست. از جمع‌بندی این نگره‌های سه‌گانه، یک پایان بندی می‌توان داشت و دامنه سخن را بست. | |||
اگر نشانی بدهیم قریه ذکر شده در این آیه نامش «ثرثار» بوده است [[دانشنامه]] [[آزاد]] ویکی پدیا اطلاعات زیر را در خصوص ثرثار به ما ارائه می‌کند و به احتمال زیاد ثرثار، همان قریه‌ای است که در آیه ۱۶ [[سوره نحل]] آمده است و در یکی از جهات این دریاچه واقع بوده است: دریاچه ثرثار که به آن [[وادی]] ثرثار و گودی ثرثار هم گفته می‌شود بزرگ‌ترین دریاچه [[عراق]] است. این دریاچه با وسعت ۷۱۰/۲ کیلومتر مربع و در ۱۲۰ کیلومتری شمال [[بغداد]] قرار دارد. محل آن در شمال استان [[انبار]] و شمال باختری استان تکریب و جنوب [[شهر]] [[سامرا]] قرار دارد.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۶۰.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||