پرش به محتوا

جامعه بشری در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'منتها' به 'لکن'
جز (جایگزینی متن - 'منتها' به 'لکن')
 
خط ۲۲: خط ۲۲:
جامعه یعنی مجموع افراد با یک ترکیب مخصوص. جامعه که وجودی مستقل از افراد ندارد مگر یک وجود اعتباری، و وجود اعتباری که [[روح]] ندارد<ref>فلسفه اخلاق، ص۲۱۳.</ref>.
جامعه یعنی مجموع افراد با یک ترکیب مخصوص. جامعه که وجودی مستقل از افراد ندارد مگر یک وجود اعتباری، و وجود اعتباری که [[روح]] ندارد<ref>فلسفه اخلاق، ص۲۱۳.</ref>.


جامعه فرد را می‌سازد، منتها فرد نیز به اعتبار [[شخصیت]] اجتماعی‌اش جامعه را می‌سازد؛ زیرا افراد دیگر را می‌سازد که از افراد دیگر [[جامعه]] تشکیل می‌شود<ref>فلسفه تاریخ، ج۱، ص۱۳۸.</ref>.
جامعه فرد را می‌سازد، لکن فرد نیز به اعتبار [[شخصیت]] اجتماعی‌اش جامعه را می‌سازد؛ زیرا افراد دیگر را می‌سازد که از افراد دیگر [[جامعه]] تشکیل می‌شود<ref>فلسفه تاریخ، ج۱، ص۱۳۸.</ref>.
عین اینکه جامعه به عنوان [[انسان]] الکل - که ما از جامعه به “انسان الکل” تعبیر می‌کنیم - خودش [[شخصیت]] دارد، [[فکر]] دارد، [[روح]] دارد، [[احساس]] و عاطفه دارد، در عین حال فرد هم در جامعه هویتش از بین نرفته است. افراد در جامعه خالی از [[استقلال]] نیستند، و یک بعد [[اجتماعی]] دارد چون معتقدیم جامعه شخصیت دارد<ref>فلسفه تاریخ، ج۱، ص۲۵.</ref>.
عین اینکه جامعه به عنوان [[انسان]] الکل - که ما از جامعه به “انسان الکل” تعبیر می‌کنیم - خودش [[شخصیت]] دارد، [[فکر]] دارد، [[روح]] دارد، [[احساس]] و عاطفه دارد، در عین حال فرد هم در جامعه هویتش از بین نرفته است. افراد در جامعه خالی از [[استقلال]] نیستند، و یک بعد [[اجتماعی]] دارد چون معتقدیم جامعه شخصیت دارد<ref>فلسفه تاریخ، ج۱، ص۲۵.</ref>.
جامعه [[حکم]] یک گیاه را دارد که در اول، [[ضعیف]] و کوچک است ولی بعد [[رشد]] می‌کند و رشد می‌کند، به طوری که همه کشاورزان را به [[حیرت]] و [[شگفتی]] وا می‌دارد<ref>مسئله حجاب، ص۱۰۰.</ref>.
جامعه [[حکم]] یک گیاه را دارد که در اول، [[ضعیف]] و کوچک است ولی بعد [[رشد]] می‌کند و رشد می‌کند، به طوری که همه کشاورزان را به [[حیرت]] و [[شگفتی]] وا می‌دارد<ref>مسئله حجاب، ص۱۰۰.</ref>.
۲۱۷٬۵۷۱

ویرایش