انتظار قلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

* انتظار قلبی دارای درجات سه‌گانه است:

# درجۀ اول: [[یقین]] داشته باشد [[ظهور]] آن [[حضرت حق]] است و واقع خواهد شد و آن وعدۀ [[الهی]] است که تخلفی در آن نیست، و هر [[قدر]] هم در تحقق آن تأخیر شود، [[مایوس]] و [[ناامید]] نمی‌گردد و منکر اصل آن نمی‌شود. این درجه [[واجب]] است و [[حقیقت]] [[ایمان]] به آن بستگی دارد و نبود آن در [[باطن]] امر موجب [[کفر]] و [[ضلالت]] است؛ اگر چه به حسب ظاهر محکوم به [[احکام اسلام]] باشد، زیرا [[انکار]] امر [[امامت]] است، هر چند در ظاهر [[اقرار]] به [[توحید]] و [[رسالت]] دارد<ref>ر. ک: [[محمد باقر فقیه ایمانی|فقیه ایمانی، محمد باقر]]، [[لواء‌الانصار (کتاب)|لواء‌الانصار]]، ص؟ ؟.</ref>.

# درجۀ سوم: بر حسب آنچه در [[روایات]] است: «هر صبح و [[شام]] [[منتظر فرج]] باشید»<ref>{{متن حدیث|توَقَّعُوا الْفَرَجَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً}}؛ کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۳۳۳، ح۱.</ref>؛ {{متن حدیث|یَأْتِی بَغْتَةً..}}؛ «او همچون شهاب فروزانی ناگهان خواهد آمد»<ref>{{متن حدیث|کَالشِّهَابِ الثَّاقِبِ}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۱، ص۷۲.</ref> و امثال اینها؛ در هر حال و هر زمانی باید [[منتظر]] بود، یعنی [[امید]] وقوع آن را داشت. این درجه مقتضای کمال [[ایمان]] است و نبود آن موجب نقصان در [[ایمان]] است؛ پس لازمۀ کمال [[ایمان]] [[مؤمن]] است<ref>ر. ک: [[محمد باقر فقیه ایمانی|فقیه ایمانی، محمد باقر]]، [[لواء‌الانصار (کتاب)|لواء‌الانصار]]، ص؟ ؟.</ref>.  

* انتظار قلبی کامل به این حاصل می‌‌شود که شخص [[مؤمن]] در هیچ حالی از حالات و هیچ وقتی از اوقات و هیچ مکانی از مکان‌ها از یاد امامش و [[انتظار]] قدوم مبارکش خالی و فارغ نباشد، بلکه اگر در مجالس و محافل [[مردم]] هم حاضر می‌‌شود و با اهل عالم [[گفتگو]] می‌‌کند، قلبش پیش [[امام]] {{ع}} باشد و به [[انتظار]] او و [[خیال]] او و [[شوق]] وصال او باشد<ref>ر. ک: [[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[چشم روشنی منتظران (کتاب)|چشم روشنی منتظران]]، ص؟ ؟.</ref>.