جامعیت قرآن: تفاوت میان نسخهها
←جامعیت فرا زمانی و فرا مکانی قرآن
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
*فلذا این کتاب آسمانی در کنار برخورداری از جامعیّت تبیینی و نیز جامعیّت تربیتی و معرفتی از چنان ظرفیت و جامعیّت بالای تقنینی نیز بهرهمند است که برای آحاد بشر از حیث زندگی فردی و زندگی اجتماعی و مدنی در تمام سطوح و ابعاد آن، با ارائة نمونهها و الگوهای موفق جوامع الهی و توحیدی که بر روش قانون گرایی حرکت کردهاند، برنامۀ جامع و مدوّنی را طراحی و عرضه مینماید که مبانی و زیرساختهای کلی این قوانین در شئون گوناگون حیات دنیوی و اخروی انسانها قابل احصا و اجراست بهگونهای که در این برنامهریزی قانون مدارانۀ خویش، همۀ زوایای زندگی و دریچههای رشد و نیز استعدادهای بالقوه و بالفعل انسانها را لحاظ کرده و حتی از بیان مسائل بهداشتی و سلامت فردی آنان نیز غفلت نکرده است. <ref>ر.ک: [[فیضالله اکبری دستک|اکبری دستک، فیضالله]]، [[جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی (مقاله)|جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی]]، [[پژوهشنامه متین (نشریه)|مجلۀ علمی پژوهشی امام خمینی و انقلاب اسلامی (متین)]]، ش ۶۷، ص ۱ ـ ۲۲.</ref> | *فلذا این کتاب آسمانی در کنار برخورداری از جامعیّت تبیینی و نیز جامعیّت تربیتی و معرفتی از چنان ظرفیت و جامعیّت بالای تقنینی نیز بهرهمند است که برای آحاد بشر از حیث زندگی فردی و زندگی اجتماعی و مدنی در تمام سطوح و ابعاد آن، با ارائة نمونهها و الگوهای موفق جوامع الهی و توحیدی که بر روش قانون گرایی حرکت کردهاند، برنامۀ جامع و مدوّنی را طراحی و عرضه مینماید که مبانی و زیرساختهای کلی این قوانین در شئون گوناگون حیات دنیوی و اخروی انسانها قابل احصا و اجراست بهگونهای که در این برنامهریزی قانون مدارانۀ خویش، همۀ زوایای زندگی و دریچههای رشد و نیز استعدادهای بالقوه و بالفعل انسانها را لحاظ کرده و حتی از بیان مسائل بهداشتی و سلامت فردی آنان نیز غفلت نکرده است. <ref>ر.ک: [[فیضالله اکبری دستک|اکبری دستک، فیضالله]]، [[جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی (مقاله)|جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی]]، [[پژوهشنامه متین (نشریه)|مجلۀ علمی پژوهشی امام خمینی و انقلاب اسلامی (متین)]]، ش ۶۷، ص ۱ ـ ۲۲.</ref> | ||
====جامعیت | ====جامعیت فرازمانی و فرامکانی [[قرآن]]==== | ||
*تمام تعالیم و آموزههای اخلاقی، تربیتی، معرفتی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، جهادی و حقوقی قرآن، فراتر از محدودیتهای عصری و یا مرزهای جغرافیایی است، قرآن کتاب هدایت برای همۀ عصرهاست، لذا بر این مبنا، قرآن دارای جامعیّت زمانی و مکانی قوانین و معارف حقۀ قرآنی بوده و راهنمای همیشگی بشریت در طول تمامی اعصار و قرون است که قلمرو جغرافیایی آن تمام سرزمینها و ملتها و ملیتهای دنیاست: «آنکه قانون اسلام را آورده است خداست، خداست که محیط بر همۀ چیزها در همۀ اعصار است. قرآن است که کتاب همۀ اعصار است، دستورات رسولالله است که برای همۀ اعصار است.» <ref>ر.ک: [[فیضالله اکبری دستک|اکبری دستک، فیضالله]]، [[جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی (مقاله)|جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی]]، [[پژوهشنامه متین (نشریه)|مجلۀ علمی پژوهشی امام خمینی و انقلاب اسلامی (متین)]]، ش ۶۷، ص ۱ ـ ۲۲.</ref> | *تمام تعالیم و آموزههای اخلاقی، تربیتی، معرفتی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، جهادی و حقوقی قرآن، فراتر از محدودیتهای عصری و یا مرزهای جغرافیایی است، قرآن کتاب هدایت برای همۀ عصرهاست، لذا بر این مبنا، قرآن دارای جامعیّت زمانی و مکانی قوانین و معارف حقۀ قرآنی بوده و راهنمای همیشگی بشریت در طول تمامی اعصار و قرون است که قلمرو جغرافیایی آن تمام سرزمینها و ملتها و ملیتهای دنیاست: «آنکه قانون اسلام را آورده است خداست، خداست که محیط بر همۀ چیزها در همۀ اعصار است. قرآن است که کتاب همۀ اعصار است، دستورات رسولالله است که برای همۀ اعصار است.» <ref>ر.ک: [[فیضالله اکبری دستک|اکبری دستک، فیضالله]]، [[جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی (مقاله)|جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی]]، [[پژوهشنامه متین (نشریه)|مجلۀ علمی پژوهشی امام خمینی و انقلاب اسلامی (متین)]]، ش ۶۷، ص ۱ ـ ۲۲.</ref> | ||
*ریشه و علت این جامعیّت و جاودانگی زمانی قرآن، ناشی از وحیانیت این کتاب آسمانی و همچنین عظمت و قدرت پدید آورندۀ آن؛ یعنی خداوند متعال است چرا که قرآن کلام خداست و از آنجا که خداوند احاطه بر تمامی امور عالم دارد و هیچگاه در کالبد زمانها محدود و محصور نمیشود، از این رو، قرآن کریم نیز که جلوهای از عظمت و احاطۀ قدرت الهی است، از جامعیت فرا زمانی و فرا عصری برخوردار خواهد بود و لذا همانند پدیدآورندۀ خود در قید زمان، محصور و محبوس نمیشود.<ref>ر.ک: [[فیضالله اکبری دستک|اکبری دستک، فیضالله]]، [[جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی (مقاله)|جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی]]، [[پژوهشنامه متین (نشریه)|مجلۀ علمی پژوهشی امام خمینی و انقلاب اسلامی (متین)]]، ش ۶۷، ص ۱ ـ ۲۲.</ref> | *ریشه و علت این جامعیّت و جاودانگی زمانی قرآن، ناشی از وحیانیت این کتاب آسمانی و همچنین عظمت و قدرت پدید آورندۀ آن؛ یعنی خداوند متعال است چرا که قرآن کلام خداست و از آنجا که خداوند احاطه بر تمامی امور عالم دارد و هیچگاه در کالبد زمانها محدود و محصور نمیشود، از این رو، قرآن کریم نیز که جلوهای از عظمت و احاطۀ قدرت الهی است، از جامعیت فرا زمانی و فرا عصری برخوردار خواهد بود و لذا همانند پدیدآورندۀ خود در قید زمان، محصور و محبوس نمیشود.<ref>ر.ک: [[فیضالله اکبری دستک|اکبری دستک، فیضالله]]، [[جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی (مقاله)|جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی]]، [[پژوهشنامه متین (نشریه)|مجلۀ علمی پژوهشی امام خمینی و انقلاب اسلامی (متین)]]، ش ۶۷، ص ۱ ـ ۲۲.</ref> | ||
====جامعیت قرآن در تمام مصالح انسـانـی==== | ====جامعیت قرآن در تمام مصالح انسـانـی==== | ||
*قرآن جامع و شامل تمام مصالح بشری و ضامن سعادت انسان در دنیا و آخرت است آنگونه که این کتاب مقدس، از بیان هیچ مصلحتی فروگذاری نکرده و برای رسیدن به سعادت هر دو جهان، میان مادیّت و معنویت، اتصال و پیوند ناگسستنی برقرار کرده است: «ما یک همچو کتابی داریم که مصالح شخصی، مصالح اجتماعی، مصالح سیاسی، کشورداری و همة چیزها در آن هست، البته با آن تفسیرهایی که از اهل تفسیر وارد شده است و ما به رأی خودمان نمیتوانیم قرآن را تأویل کنیم».<ref>ر.ک: [[فیضالله اکبری دستک|اکبری دستک، فیضالله]]، [[جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی (مقاله)|جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی]]، [[پژوهشنامه متین (نشریه)|مجلۀ علمی پژوهشی امام خمینی و انقلاب اسلامی (متین)]]، ش ۶۷، ص ۱ ـ ۲۲.</ref> | *قرآن جامع و شامل تمام مصالح بشری و ضامن سعادت انسان در دنیا و آخرت است آنگونه که این کتاب مقدس، از بیان هیچ مصلحتی فروگذاری نکرده و برای رسیدن به سعادت هر دو جهان، میان مادیّت و معنویت، اتصال و پیوند ناگسستنی برقرار کرده است: «ما یک همچو کتابی داریم که مصالح شخصی، مصالح اجتماعی، مصالح سیاسی، کشورداری و همة چیزها در آن هست، البته با آن تفسیرهایی که از اهل تفسیر وارد شده است و ما به رأی خودمان نمیتوانیم قرآن را تأویل کنیم».<ref>ر.ک: [[فیضالله اکبری دستک|اکبری دستک، فیضالله]]، [[جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی (مقاله)|جامعیت قرآن از دیدگاه امام خمینی]]، [[پژوهشنامه متین (نشریه)|مجلۀ علمی پژوهشی امام خمینی و انقلاب اسلامی (متین)]]، ش ۶۷، ص ۱ ـ ۲۲.</ref> |