شأن نزول آیه بینه چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابن عباس]] می‌گوید: [[رؤسای قریش]] در [[مکه]] نزد [[رسول خدا]] {{صل}} آمدند و گفتند محمد {{صل}} اگر تو براستی [[پیغمبری]]، کوه‌های مکه را برای ما به طلا مبدل کن، یا فرشتگانی همراه خود بیاور که به [[نبوت]] تو [[گواهی]] دهند. به دنبال آن این آیات نازل شد<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۱۴۶و ۱۵۲.</ref>.

# [[عیاشی]]، به سند خود از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] کرده است: رسول خدا {{صل}} به علی {{ع}} فرمود: من از خدای خود خواستم تا میان من و تو [[برادری]] برقرار سازد و این کار را کرد و سپس درخواست کردم که تو را [[وصی]] من گرداند و این کار را هم انجام داد. دو نفر از [[قریش]] گفتند: به [[خدا]] یک من خرما که در میان انبانی پوشیده باشد نزد ما محبوب‌تر است از آنچه محمد {{صل}} از خدا خواسته؛ چرا [[قدرت]] و [[سلطنت]] از خدا نخواست که بر [[دشمنان]] نیرو بگیرد، یا گنجی درخواست نکرد که از [[فقر]] نجاتش دهد؟ [[قسم به خدا]]، [[پیامبر]] {{صل}} علی {{ع}} را به سوی باطلی نخواند، مگر اینکه او را [[اجابت]] کرد! به دنبال این، آیات فوق نازل گردید<ref>تفسیر العیاشی، ج۲، ص۳۰۲-۳۰۳.</ref>»<ref>[[محمد ساعدی|ساعدی، محمد]]، [[آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار (کتاب)|آیات امامت و ولایت در تفسیر المنار]]، ص ۴۷۹.</ref>