پرش به محتوا

تفسیر بغوی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۲ نوامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'تاویل' به 'تأویل'
جز (جایگزینی متن - '| ناشر = انتشارات ' به '| ناشر = ')
جز (جایگزینی متن - 'تاویل' به 'تأویل')
خط ۴۷: خط ۴۷:
[[بغوی]] در این تفسیر پُرارج به [[روایات نبوی]] اهمیت فراوان داده است و حتی به شیوه [[ثعلبی]] (که این تفسیر خلاصه آن تلقی شده است) از آوردن [[روایات]] [[ائمه اطهار]] {{عم}} نیز دریغ ننموده و شماری از روایاتی را نیز، که در [[فضیلت]] و [[مقام]] آنان است، نقل نموده که از آن جمله می‌توان به [[روایت حدیث]] «[[یوم الدار]]» یا «[[یوم الانذار]]» اشاره کرد که در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که برادرشان هود به آنان گفت: آیا پرهیزگاری نمی‌ورزید؟» سوره شعراء، آیه ۱۲۴.</ref> آن را نقل کرده است؛ هر چند که در بعضی چاپ‌های آن، جمله آخر [[حدیث]] را حذف کرده‌اند، اما در چاپ دار [[احیاء]] التراث العربی - [[بیروت]](۱۴۲۰ق/۲۰۰۰م) به طور کامل ذکر شده است.
[[بغوی]] در این تفسیر پُرارج به [[روایات نبوی]] اهمیت فراوان داده است و حتی به شیوه [[ثعلبی]] (که این تفسیر خلاصه آن تلقی شده است) از آوردن [[روایات]] [[ائمه اطهار]] {{عم}} نیز دریغ ننموده و شماری از روایاتی را نیز، که در [[فضیلت]] و [[مقام]] آنان است، نقل نموده که از آن جمله می‌توان به [[روایت حدیث]] «[[یوم الدار]]» یا «[[یوم الانذار]]» اشاره کرد که در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ}}<ref>«(یاد کن) آنگاه را که برادرشان هود به آنان گفت: آیا پرهیزگاری نمی‌ورزید؟» سوره شعراء، آیه ۱۲۴.</ref> آن را نقل کرده است؛ هر چند که در بعضی چاپ‌های آن، جمله آخر [[حدیث]] را حذف کرده‌اند، اما در چاپ دار [[احیاء]] التراث العربی - [[بیروت]](۱۴۲۰ق/۲۰۰۰م) به طور کامل ذکر شده است.


در این اثر جنبه‌های نقل قول از دیگران بر دیگر جهات آن [[غلبه]] دارد؛ هر چند که به مباحث لغوی و ذکر شواهد شعری و نقل قرائت‌های گوناگون و تشریح [[آیات الاحکام]] به‌گونه مفید و مختصر نیز کم و بیش توجه نموده است. عمده امتیاز این اثر به «[[قدمت]] [[تاریخی]]» و همچنین «نوعی [[جامعیت]] همراه با قلّت لفظ و کثرت معنی» و «دقت و [[استواری]] در [[نثر]]» آن است. همین امتیازات سبب شده است که این تفسیر به عنوان منبع و مأخذ مورد استفاده فراوان دیگر [[مفسران]] سپس از خود شود تا جایی که «تفسیر [[خازن]]» به‌گونه‌ای خلاصه همین تفسیر بغوی است. [[علاءالدین علی بن محمد بغدادی]] معروف به «خازن»، در مقدمه تفسیرش می‌نویسد: «کتاب معالم التنزیل [[ابومحمد حسین بن مسعود بغوی]] که در ردیف [[بهترین]] تألیفات [[تفسیری]] است از گوهرهای درخشان آن به وفور استفاده کرده‌ام»<ref>تفسیر و مفسران، ج۲، ص۱۹۴؛ معالم التنزیل فی التفسیر و التاویل (تفسیر البغوی)، حسین بن مسعود بغوی، تحقیق محمد عبدالله النمر و عثمان جمعه ضمیریه و سلیمان مسلم الحرش، ریاض، دار طیبه، چاپ پنجم، ۱۴۲۳ق.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر معالم التنزیل (مقاله)|مقاله «تفسیر معالم التنزیل»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>
در این اثر جنبه‌های نقل قول از دیگران بر دیگر جهات آن [[غلبه]] دارد؛ هر چند که به مباحث لغوی و ذکر شواهد شعری و نقل قرائت‌های گوناگون و تشریح [[آیات الاحکام]] به‌گونه مفید و مختصر نیز کم و بیش توجه نموده است. عمده امتیاز این اثر به «[[قدمت]] [[تاریخی]]» و همچنین «نوعی [[جامعیت]] همراه با قلّت لفظ و کثرت معنی» و «دقت و [[استواری]] در [[نثر]]» آن است. همین امتیازات سبب شده است که این تفسیر به عنوان منبع و مأخذ مورد استفاده فراوان دیگر [[مفسران]] سپس از خود شود تا جایی که «تفسیر [[خازن]]» به‌گونه‌ای خلاصه همین تفسیر بغوی است. [[علاءالدین علی بن محمد بغدادی]] معروف به «خازن»، در مقدمه تفسیرش می‌نویسد: «کتاب معالم التنزیل [[ابومحمد حسین بن مسعود بغوی]] که در ردیف [[بهترین]] تألیفات [[تفسیری]] است از گوهرهای درخشان آن به وفور استفاده کرده‌ام»<ref>تفسیر و مفسران، ج۲، ص۱۹۴؛ معالم التنزیل فی التفسیر و التأویل (تفسیر البغوی)، حسین بن مسعود بغوی، تحقیق محمد عبدالله النمر و عثمان جمعه ضمیریه و سلیمان مسلم الحرش، ریاض، دار طیبه، چاپ پنجم، ۱۴۲۳ق.</ref><ref>[[محمد علی کوشا|کوشا، محمد علی]]، [[تفسیر معالم التنزیل (مقاله)|مقاله «تفسیر معالم التنزیل»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref>


== فهرست کتاب ==
== فهرست کتاب ==
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش