بطاح: تفاوت میان نسخه‌ها

«بطاح» جمع «بطحاء» است و «[[ابطح]]» در زبان [[عرب]] به «سیلاب بزرگ همراه با سنگریزه‌های ریز» معنا شده است.<ref>«مسیل واسع فیه دقاق الحصی». (ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۴۱۳-۴۱۴)</ref> و از آنجا که این مکان، محلی برای جریان سیلاب‌های [[مکه]] بود، بدان [[ابطح]] و بطاح می‌‌گفتند.<ref>ر. ک. ابن منظور، لسان العرب، ج۲، ص۴۱۳-۴۱۴؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۴۴.</ref> [[قبیله قریش]] بعد از [[غلبه]] [[قصی بن کلاب]] بر [[خزاعه]] و تقسیم مکه، به دو گروه [[قریش]] بطاح -ساکنان مکه- و قریش [[ظواهر]] -ساکنان قسمت بیرونی مکه مانند [[منا]]، [[عرفات]] و المغمس- تقسیم شدند. قریش بطاح که گرامی‌ترین آنها بودند شامل [[بنی کعب بن لؤی]] - یعنی هاشم، [[امیه]]، عدی، جمح، [[اسد]] و...- می‌‌شد و [[بنی عامر بن لؤی]]، [[بنی حارث]] و [[بنی محارب بن فهر]]، [[تیم]] أدرم و [[قیس بن فهر]] درج نیز، در شمار قریش ظواهر محسوب می‌‌شده‌اند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۴۴. نیز ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۲۵۷-۲۵۸.</ref> در تقسیم‌بندی ابن [[اعرابی]] از قریش، قریش بطاح کسانی معرفی شدند که در شعب و بین دو أخشب مکه<ref>دو کوه سخت گذر مکه یعنی کوه ابوقبیس و کوه احمر.</ref> ساکن بودند و قریش ظواهر کسانی بودند که خارج از شعب ساکن بودند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۴۴۴.</ref>.<ref>[[عاتق بن غيث بلادی|بلادی، عاتق بن غيث]]، [[معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة (کتاب)|معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة]] ص ۴۵.</ref>