پرش به محتوا

مذحج در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '، -' به ' -'
جز (جایگزینی متن - '-،' به '-')
جز (جایگزینی متن - '، -' به ' -')
خط ۴۱: خط ۴۱:
در جریان [[فتح ایران]] در [[سال چهاردهم هجری]]، قبیله مذحج نیز در کنار سایر قبایل، به [[یاری]] دیگر [[مسلمانان]] در جریان فتوحات پیوستند. آنان در [[فتوحات اسلامی]] در [[شام]]، [[عراق]] و [[مصر]] نیز شرکت داشتند و سربازانشان در آن بسیار خوب درخشیدند. افرادی مانند [[عمرو بن معدیکرب زبیدی]] و [[شریک بن عبدیغوت بن عمرو غطیفی مرادی]] در [[فتح ایران]] و زبیدیانی که در [[جنگ یرموک]] در مواجهه با [[رومیان]] رشادت‌های بی‌نظیر از خود نشان دادند. <ref>الموسوعة العربیه، مقاله مذحج.</ref>
در جریان [[فتح ایران]] در [[سال چهاردهم هجری]]، قبیله مذحج نیز در کنار سایر قبایل، به [[یاری]] دیگر [[مسلمانان]] در جریان فتوحات پیوستند. آنان در [[فتوحات اسلامی]] در [[شام]]، [[عراق]] و [[مصر]] نیز شرکت داشتند و سربازانشان در آن بسیار خوب درخشیدند. افرادی مانند [[عمرو بن معدیکرب زبیدی]] و [[شریک بن عبدیغوت بن عمرو غطیفی مرادی]] در [[فتح ایران]] و زبیدیانی که در [[جنگ یرموک]] در مواجهه با [[رومیان]] رشادت‌های بی‌نظیر از خود نشان دادند. <ref>الموسوعة العربیه، مقاله مذحج.</ref>


[[قبیله]] [[نخع]] نیز از نخستین تحرکات نظامی برون مرزی [[مدینه]] در دوران [[خلافت ابوبکر]] و [[عمر]]، مشارکت یافت. نخعی‌ها در کنار [[ابوعبیده ثقفی]]، - [[فرمانده سپاه اسلام]] - در [[سال سیزدهم هجری]] (در [[جنگ جسر]]) <ref>ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد بن سفیان، الهواتف، ص۶۶.</ref> و در [[سال چهاردهم هجری]] در [[نبرد قادسیه]] با [[ارتش]] ساسانی جنگیدند.<ref>ر. ک. محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۳، ص۵۷۶ و ۵۸۱.</ref> به گزارش [[طبری]]، عمر پس از فراخوان [[اعراب]] برای حرکت به سوی مرزها، از تعداد ۲۳۰۰ [[نخعی]] که به مدینه آمده بودند، نیمی را به [[عراق]] و نیمی دیگر را به [[شام]] رهسپار کرد.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۳، ص۴.</ref>
[[قبیله]] [[نخع]] نیز از نخستین تحرکات نظامی برون مرزی [[مدینه]] در دوران [[خلافت ابوبکر]] و [[عمر]]، مشارکت یافت. نخعی‌ها در کنار [[ابوعبیده ثقفی]] - [[فرمانده سپاه اسلام]] - در [[سال سیزدهم هجری]] (در [[جنگ جسر]]) <ref>ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد بن سفیان، الهواتف، ص۶۶.</ref> و در [[سال چهاردهم هجری]] در [[نبرد قادسیه]] با [[ارتش]] ساسانی جنگیدند.<ref>ر. ک. محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۳، ص۵۷۶ و ۵۸۱.</ref> به گزارش [[طبری]]، عمر پس از فراخوان [[اعراب]] برای حرکت به سوی مرزها، از تعداد ۲۳۰۰ [[نخعی]] که به مدینه آمده بودند، نیمی را به [[عراق]] و نیمی دیگر را به [[شام]] رهسپار کرد.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۳، ص۴.</ref>


[[جنگ قادسیه]]، مهم‌ترین واقعه در نخستین فتوح [[اسلامی]] در [[شرق]] و نقطه آغازین [[نبرد]] جدی با [[امپراتوری]] ساسانی و [[فروپاشی]] [[دفاعی]] آن [[دولت]] در مرزها به شمار می‌‌آمد. در این [[جنگ]]، [[زنان]] و مردان نخعی تحت [[فرماندهی]] [[سعد بن ابی وقاص زهری]] بودند.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۳، ص۶۵.</ref> [[ابن ابی شیبه]] تعداد نخعی‌هایی که در این نبرد حضور داشته‌اند را ۲۳۰۰ یا ۲۵۰۰ نفر ذکر می‌‌کند. نخعی‌ها [[پرچمدار]] [[مسلمانان]] بودند و [[قیس بن مکشوح مرادی]]، فرماندهی بخشی از نیروها را بر عهده داشت.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ص۷۶.</ref> زنان نخعی نیز در کار [[تجهیز]] نیروها و آب رسانی، به مردان [[یاری]] می‌‌رساندند.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ص۵۸۱-۵۸۲.</ref> به گزارش برخی منابع، پس از پایان جنگ، عمر در توصیف و [[ستایش]] مردان [[قبیله نخع]] لب به سخن گشود و گفت: نخعی‌ها چنان نیرو داشتند که [[مردم]] از آنها فرار کردند.<ref>ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد، مصنف ابن‌ابی شیبه فی الاحادیث و الآثار، ج۸، ص۱۴.</ref>
[[جنگ قادسیه]]، مهم‌ترین واقعه در نخستین فتوح [[اسلامی]] در [[شرق]] و نقطه آغازین [[نبرد]] جدی با [[امپراتوری]] ساسانی و [[فروپاشی]] [[دفاعی]] آن [[دولت]] در مرزها به شمار می‌‌آمد. در این [[جنگ]]، [[زنان]] و مردان نخعی تحت [[فرماندهی]] [[سعد بن ابی وقاص زهری]] بودند.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ج۳، ص۶۵.</ref> [[ابن ابی شیبه]] تعداد نخعی‌هایی که در این نبرد حضور داشته‌اند را ۲۳۰۰ یا ۲۵۰۰ نفر ذکر می‌‌کند. نخعی‌ها [[پرچمدار]] [[مسلمانان]] بودند و [[قیس بن مکشوح مرادی]]، فرماندهی بخشی از نیروها را بر عهده داشت.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ص۷۶.</ref> زنان نخعی نیز در کار [[تجهیز]] نیروها و آب رسانی، به مردان [[یاری]] می‌‌رساندند.<ref>محمد بن جریر الطبری، تاریخ الأمم و الملوک(تاریخ الطبری)، ص۵۸۱-۵۸۲.</ref> به گزارش برخی منابع، پس از پایان جنگ، عمر در توصیف و [[ستایش]] مردان [[قبیله نخع]] لب به سخن گشود و گفت: نخعی‌ها چنان نیرو داشتند که [[مردم]] از آنها فرار کردند.<ref>ابن ابی‌شیبه، عبدالله بن محمد، مصنف ابن‌ابی شیبه فی الاحادیث و الآثار، ج۸، ص۱۴.</ref>
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش