فرات: تفاوت میان نسخه‌ها

*آب فرات و خاک [[کربلا]]، هر دو یادآور عاشورایند و هر دو، در الهام‌بخشی، مؤثّر و کارساز، و هر دو، مورد تشویق و ترغیب [[اهل بیت]] و [[ائمه]]{{عم}}، و هر دو، مقدس و مبارک و عزیز. در حدیثی، رود فرات و رود نیل، رودهای مؤمن به حساب آمده است: {{عربی|اندازه=155%|«نَهرانِ مؤمنانِ ونَهرانِ کافِران، فالمؤمنان: الفراتُ ونیلُ مصر»}}<ref>وسایل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۱۵.</ref> و در حدیثی، فرات، نهری بهشتی به حساب آمده است:  {{عربی|اندازه=155%|«أَربعه أَنهارٍ من الجنّه: الفرات»}}<ref>وسایل الشیعه، ج ۱۷، ص ۲۱۵.</ref> و چه پاداش‌های عظیم، بیان شده است برای زائران قبر [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} که در فرات، وضو بگیرند و غسل کنند و با وقار و آرامش، به زیارت آن حضرت شرفیاب شوند<ref>وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۷۷، احادیث: ۱، ۳، ۶، ۷، ۸، ۹ و ۱۰.</ref> همچنین، برداشتن کام نوزاد با آب فرات و چشاندن آب مقدس این نهر بهشتی به کودکانی که بناست با [[محبت]] و [[ولایت]] خاندان [[وحی]] و [[اهل بیت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]]{{عم}} بزرگ شوند و تربیت عاشورایی یابند، امری است که دستور اکید [[ائمه]]{{عم}} است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۲۲۵-۲۲۹.</ref>.

*در روایات، از آب فرات، به عنوان آب بهشتی، ساحل وادی ایمن، آب گوارا و مَعین پر برکت، عزیزترین آب‌های دنیا و آخرت، و ... یاد شده است. <ref>وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص ۳۱۳، احادیثِ ۱ تا ۱۰.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} به "سلیمان بن هارون بجلّی" فرمود: {{عربی|اندازه=155%|«ما اظُنّ احداً یُحَنِّکُ بماء الفراتِ الّا أَحبَّنا أَهلَ البَیتْ»}}<ref>وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص۳۱۴، حدیث۲.</ref> و یا به این تعبیر که: {{عربی|اندازه=155%|«من شَرِبَ مِن ماء الفراتِ وحَنَّکَ به فإِنّه یُحِبُّنا أَهلَ البیت»}}<ref>وسایل الشیعه، ج ۱۰، ص۳۱۴، حدیث ۷ و ۹.</ref>  هرکس از آب فرات بنوشد یا کام خود را با آن برگیرد، حتماً دوستدار ما [[اهل بیت]]{{عم}} خواهد بود. ایجاد پیوند با [[کربلا]] و [[اهل بیت]]{{عم}} با آب فرات، از آغاز حیات شروع می‌شود و فرات، آبِ حیاتِ جان‌های مستعد می‌گردد و در خط صحیح می‌کشاند و هدایت می‌کند. در مورد تربت [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} هم از [[ائمه]]{{عم}} نقل کردیم که به فرموده [[ائمه]]{{ع}}، تربت قبر [[امام حسین|سیدالشهدا]]{{ع}} هم، فضیلت و قداست دارد و الهام‌دهنده و شفابخش است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص:۲۲۵-۲۲۹.</ref>.