ادیان حاضر در خراسان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'سال' به 'سال'
جز (جایگزینی متن - ' آنکه ' به ' آنکه ') |
جز (جایگزینی متن - 'سال' به 'سال') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== دین [[مسیح]] == | == دین [[مسیح]] == | ||
خراسان بزرگ و به ویژه [[شهر]] [[مرو]]، از میانه دوران ساسانی، [[شاهد]] رواج [[روز]] افزون [[آیین مسیحیت]] بود. بنا به [[روایت]] [[دینی]]، [[آیین]] مسیح در | خراسان بزرگ و به ویژه [[شهر]] [[مرو]]، از میانه دوران ساسانی، [[شاهد]] رواج [[روز]] افزون [[آیین مسیحیت]] بود. بنا به [[روایت]] [[دینی]]، [[آیین]] مسیح در حدودسال ۳۶۰ میلادی و به وسیله شاهزاده خانمی ساسانی که در تیسفون توسط کشیشی یونانی به نام بر شبا به دین مسیح در آمده بود، در مرو رواج یافت. | ||
به گفته [[ابوریحان بیرونی]]، [[مسیحیان]] خوارزم، بیست و یکم ماه ژوئن را به یاد رواج یافتن مسیحیت در مرو، [[جشن]] می‌گرفتند. در واقع، نواحی شرقی خراسان بزرگ، از اواسط دوران ساسانیان (اواخر [[قرن چهارم]] میلادی) به بعد، شاهد حضور مسیحیت و فرقه‌های مختلف آن بوده است. مهم‌ترین دلیل [[رسوخ]] [[مسیحیت]] در [[خراسان]] را باید در [[سیاست]] ساسانیان در [[نفی]] بلد و اسکان [[پیروان مسیح]] جستجو کرد؛ زیرا با گرویدن کنستانتین - امپراطور [[روم]] - به مسیحیت در ۳۱۳ میلادی، دیگر در چشم شاهنشاهان ساسانی، عموم [[مسیحیان]] [[ایرانی]] به ستون پنجم بالقوه [[رومیان]] مبدل شدند. از این رو بود که کوچاندن مسیحیان از زاد بومشان و نشیمن دادن آنان در سرزمین‌های دیگر از سال ۳۳۹ میلادی سیاست رسمی ساسانیان گردید؛ در نتیجه، به تدریج در مناطق مختلفی از [[شرق]] [[ایران]] کلنی‌های [[مسیحی]] پا گرفتند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۶۷.</ref> | به گفته [[ابوریحان بیرونی]]، [[مسیحیان]] خوارزم، بیست و یکم ماه ژوئن را به یاد رواج یافتن مسیحیت در مرو، [[جشن]] می‌گرفتند. در واقع، نواحی شرقی خراسان بزرگ، از اواسط دوران ساسانیان (اواخر [[قرن چهارم]] میلادی) به بعد، شاهد حضور مسیحیت و فرقه‌های مختلف آن بوده است. مهم‌ترین دلیل [[رسوخ]] [[مسیحیت]] در [[خراسان]] را باید در [[سیاست]] ساسانیان در [[نفی]] بلد و اسکان [[پیروان مسیح]] جستجو کرد؛ زیرا با گرویدن کنستانتین - امپراطور [[روم]] - به مسیحیت در ۳۱۳ میلادی، دیگر در چشم شاهنشاهان ساسانی، عموم [[مسیحیان]] [[ایرانی]] به ستون پنجم بالقوه [[رومیان]] مبدل شدند. از این رو بود که کوچاندن مسیحیان از زاد بومشان و نشیمن دادن آنان در سرزمین‌های دیگر از سال ۳۳۹ میلادی سیاست رسمی ساسانیان گردید؛ در نتیجه، به تدریج در مناطق مختلفی از [[شرق]] [[ایران]] کلنی‌های [[مسیحی]] پا گرفتند.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۶۷.</ref> | ||